Een merk waar net als bij enkele andere Italianen het hart wel eens een extra slag slaat. Zo kan je Alfa Romeo wel omschrijven vind ik. Meer dan 50 modellen staan tentoon, voor mij één van de grotere Alfa Romeo expo’s die ik al heb gezien.

Samenwerking

Alfa Romeo bestaat ondertussen 112 jaar en heeft een lange geschiedenis in het bouwen van toch vooral sportief getinte auto’s. Er staan echt bijzondere stukken tentoon en hiervoor is Autoworld een samenwerking aangegaan met de belangrijke Alfa clubs, het Nationaal Automobielmuseum van Mulhouse, een aantal Alfa eigenaars, Corrado Lopresto; een privéverzameling van Italiaanse prototypes en uiteraard Alfa Romeo Belgium.

De expo gaat door op het nieuwe Herman De Croo Plaza, op de eerste verdieping van het museum. Je vindt hier echt een quasi totaal overzicht van wat Alfa Romeo op zijn 112 jaar geschiedenis heeft geproduceerd.

Wat zeker ook interessant is was de grote poster met alle Alfa logo’s die zijn gebruikt doorheen de geschiedenis van het merk.

Hoe het begon

Toen de Franse autoconstructeur Darracq begin 20é eeuw zijn oog liet vallen op de Italiaanse markt richtte hij een fabriek op in Portello nabij Milaan. De poging om de Italiaanse markt te veroveren bleef echter zonder succes. Al in 1909 neemt een groep investeerders uit Lombardije de fabriek over. De fabriek kreeg een nieuwe naam ‘Anonima Lombarda Fabbrica Automobili’ of afgekort ‘ALFA’. Mede door de oorlog ging alles in een stroomversnelling. In 1915 neemt ingenieur Nicola Romeo de teugels in handen en na de oorlog zal hij ALFA samenvoegen met zijn eigen bedrijf. Vanaf dat moment worden er auto’s, treinen, tractoren, vliegtuigmotoren en andere producten voor de industrie gebouwd.

Zescilinder RL

In 1923 komt de zescilinder RL op de markt, dit was tevens de eerste auto met de volledige naam Alfa Romeo. Hier kwam ook een raceversie van uit, de ‘RLSS’ voor Super Sport haalde meteen een groot aantal zeges. Aan het stuur vonden we Antonio Ascari en een zekere Enzo Ferrari.

Competitie

Romeo zag hier wel brood in en liet zijn auto’s deelnemen in de meeste sportcompetities. Het ene succes volgde op het andere waardoor het merk Alfa Romeo al snel een sportieve en prestigieuze uitstraling wist te veroveren. Het gevolg was een afzonderlijke raceafdeling met aan het hoofd Vittorio Jano. Onder Vittorio zijn leiding kreeg ook de Grand Prix P2 stilaan vorm. Deze auto sleepte tal van overwinningen in de wacht en wordt in 1925 voor het eerst wereldkampioen.

Vanaf dit moment zal Alfa Romeo zich sterk toespitsen op kleinere sterk presterende modellen. Koppel dit aan het Italiaanse design en je weet dat het succes in de sterren geschreven staat. Zescilinders (6C) met dubbele bovenliggende nokkenassen al dan niet met Rootscompressor worden het handelsmerk. Ook het bijzondere remsysteem laat de concurrentie ver achter zich.

In 1931 doet de 8C zijn intrede, dit is ineens de basis voor vele latere successen onder leiding van Enzo Ferrari. Alfa produceert efficiënte en sportieve auto’s waarbij de prijs van ondergeschikt belang is.

Speciale modellen

Als er nu iets is waar deze expo echt in uitblinkt dan is het wel in het samenbrengen van unieke stukken. Uiteraard is dit te wijten aan de goede samenwerking met verschillende musea en collectioneurs maar dan nog, je moet het maar klaarkrijgen!

Alfa Romeo 8C 2900 Pininfarina

Toch wel één van de pronkstukken was deze 8C 2900 met koetswerk van Pininfarina. De elegante lange snuit met de korte 2 zits cabine erachter straalt echt Alfa Romeo uit. De klaplichten zijn in deze periode (we spreken 1936) eerder uitzonderlijk. Het zou duren tot eind jaren 80 begin jaren 90 alvorens deze echt gemeengoed werden. De 8C 2900 Pinifarina beschikt over een 2900cc 8 in lijn motor die vooral ontwikkeld was voor de racerij. Dat we hier over een bijzonder auto spreken bewijst de veilingprijs in 2006 door Christie’s op Pebble Beach van ruim 4 miljoen dollar.

Alfa Romeo 1900C Super Sprint La Flèche

Bij dit model spreken we over een ‘one off’ dus slechts ééntje is er gebouwd en we mogen onze beide handen kussen dat we die te zien krijgen en dan nog wel in perfecte staat. De La Flèche is voorgesteld tijdens het autosalon van Turijn in 1955. De 1900C Super Sprint La Flèche behoort tot de Lopresto Collection en is uitgeleend aan Autoworld voor deze expo. Hier heeft Alfa Romeo een cabriolet afgeleverd met een kort chassis en een koetswerk van Giovanni Michelotti.

We kunnen echt wel spreken van kunst, geen enkel detail is over het hoofd gezien en het dashboard is zonder meer een uniek pareltje. De hedendaagse autodesigners kunnen er echt wel lessen van leren. Want onze digitale dashboarden kunnen dan misschien veel info tonen maar mooi zijn ze absoluut niet.

Alfa Romeo 6C 2500 SS Villa d’Este

De 6C 2500 SS “Villa d’Este” was een van de laatste Alfa Romeo-modellen die werd gebouwd met een ondersteunend chassis los van de carrosserie. Er zijn slechts 36 exemplaren gemaakt, allemaal ‘eenmalige’ creaties, en volledig naar de wensen van de eigenaren en de inspiratie van de carrosseriebouwers. De voorkant werd opnieuw ontworpen, met de vier koplampen beter geïntegreerd in de carrosserie. De spatborden waren geïntegreerd met de zijkanten, maar duidelijk zichtbaar. De voorruit was in twee delen gesplitst en schuin geplaatst.

De uitlaat is ook eerder bijzonder vormgegeven en zit zijwaarts geplaatst. In de editie van 1949 van de Villa d’Este Elegance-wedstrijd won deze auto het “Grand Prix Referendum”, de prijs die rechtstreeks door het publiek werd uitgereikt … en zijn naam voor altijd koppelde aan het evenement dat hem heeft ingewijd.

Giulietta

De naam Giulietta verscheen in de tweede helft van de jaren 1950 en zou te vinden zijn op de nieuwe sportmodellen. Deze werden aangedreven door viercilindermotoren. Omdat de productievolumes toenamen was er nood aan een nieuwe fabriek. Deze wordt gebouwd in Arese waar de Giulia als eerste wordt gebouwd.

Jaren zestig

In de sixties oogst Alfa internationale faam op zowat elk circuit. De TZ, GTA en ook de GTAM Touring cars zorgen voor tal van successen.

Voor mij persoonlijk is één van de mooiste Alfa’s zonder twijfel de Alfa Romeo Giulia Sprint GT Veloce al dan niet in Corsa uitvoering. Wat vinden jullie de mooiste Alfa?

De tweede helft van de jaren zestig kent een enorme stijging in verkoop. Jan modaal begint zich ook hoe langer hoe meer een auto aan te schaffen en ook Alfa wil die trein niet missen. Dus in 1967 komt er opnieuw een fabriek bij. Hier zal vooral de kleinere Alfasud met voorwielaandrijving van de band rollen.

Jaren zeventig

Dit waren niet meteen de beste jaren voor het merk. Sportieve successen maar ook commerciële tegenslagen wisselden elkaar af. We zagen de Alfa 1750 en zijn opvolger de 2000 en net als vele andere merken zocht Alfa Romeo ook het hoger segment op met in dit geval de Montreal. Een heel mooie prestigieuse auto maar geen commercieel succes. De Alfetta was dan weer wel een aangename verschijning die stamt uit 1976.

Jaren tachtig tot heden

Eind jaren zeventig begin jaren tachtig zag de Alfetta GTV het levenslicht, deze wigvormige sportcoupe was één van de laatste Alfa’s alvorens het bedrijf werd overgenomen in 1986 door Fiat.

Grote veranderingen drongen zich op, Fiat die een massaproducent was had het niet zo begrepen op de sportcoupe’s van Alfa Romeo voerde tal van wijzigingen door. Zo zouden we al snel een aantal vierdeurs sedans zien verschijnen. Volgens mij zaten de trouwe Alfa Romeo liefhebbers hier echt niet op te wachten.

Ook de poging om de luxe sedanmarkt te betreden is destijds maar koel onthaald. Als we de Alfa Romeo 6 uit 1983 hierboven bekijken dan begrijp je wel waarom. De Fiat signatuur uit de jaren 80 is hier overduidelijk aanwezig.

In de jaren 90 zagen we eigenlijk niet veel specataculairs verschijnen, het was meer een voortzetting van de jaren 80 met bvb de Alfa Romeo 33.

De Alfa Romeo SZ is opnieuw uitgebracht in 1990 en was dan eerder een complete stijlbreuk, deze SZ kwam van de hand van Zagato en oogste zowel bewondering als kritiek. Vandaag de dag wisselen deze voor meer dan stevige bedragen van eigenaar.

De jaren 2000 tot 2014 leverden mooie auto’s op maar geen headturners zoals ze vroeger maakten. Zo zien we hierboven de Brera 2.4 JTDM van 2009.

De 156 die we hierboven zien zal begin jaren 2000 wellicht een van de meest succesvolle Alfa’s zijn geweest. De auto had een mooie lijn en was in diverse koetswerkvarianten leverbaar en beschikte over een breed motorenaanbod.

Een nieuwe adem

Met de komst van de Alfa Romeo 4C positioneert Alfa zich terug waar het hoort. Een erg mooie pure eerder spartaanse sportauto. Menig Alfist zijn hart zal een extra slag hebben gemaakt bij het zien van deze auto. De 8C die je naast de 4C ziet staan is al van 2008 en was volgens mij al een stille voorbode van wat komen ging. De 4C is geen low budget auto maar de 8C is helaas voor de meeste stervelingen echt buiten categorie.

Ondertussen is de nieuwe Giulia, de Stelvio en recent de Tonale het rijtje komen vervoegen en we hopen dat het in deze lijn blijft verder gaan. Alfa zit terug on-track zoals ze zeggen.

Diorama’s

Zoals bij iedere expo zijn er doorheen de ruimte ook enkele diorama’s. Meestal loop ik daar ten onrechte voorbij maar deze sprongen echt in het oog.

Conclusie

Autoworld heeft het weer klaargekregen om een verzameling auto’s bij elkaar te krijgen waarvoor je als autoliefhebber bijna niet anders kan dan naar Brussel af te zakken. Nog tot 31 augustus kan je deze pareltjes komen bezoeken.

Wat ik wel heb gemist zijn een paar raceauto’s. Alfa Romeo heeft veruit de mooist raceauto’s ooit gemaakt. Denken we hier aan de bloedmooie Stradale uit 1968 (waar wel een poster van te zien was). Maar ook een 159 F1 auto uit 1951 had hier niet misstaan.

In ieder geval kom langs, je zal het je niet beklagen.

Verslag & foto’s: Patrick Verheeken