Met ongeveer 1250 exposanten, meer dan 200 automobielclubs en ruim 20 standen van constructeurs was Essen gedurende enkele dagen het centrum van de wereld voor iedere classic car liefhebber. En dat het echt internationaal is bewijzen ook deze cijfers nog. 190000 bezoekers uit maar liefst 46 landen die maar liefst 2700 voertuigen konden bewonderen. Voertuigen uit alle categorieën trouwens want je kon hier links en rechts echt wel koopjes doen. Maar uiteraard komen we allemaal voor de speciallekes. En die waren er in overvloed.

Voor het eerst waren er dit jaar twee veilinghuizen present, naast het altijd aanwezige Coys was er dit jaar ook een veiling door het toonaangevende RM Sotheby’s. Als we hun cijfers bekijken verwacht ik dat we ze in de toekomst hier nog zullen ontmoeten. Van de 229 aangeboden items werden maar liefst 86 procent verkocht en dit voor een totale omzet van 18,7 miljoen euro!

Zoals ieder jaar moet je keuzes maken als je slechts voor één dag afzakt naar Essen. De twaalf hallen staan immers tot de nok gevuld, dan heb je ook nog de Grugahal en vier sites buiten. Gewoonweg te veel voor één dag…

Techno-Classica Essen is ook een echte verkoopbeurs. Door het immense aanbod en het groot bezoekersaantal doen de meeste handelaars hier goede zaken. Je merkt dit ook aan het meestal erg hoogstaand aanbod. Enkele standen springen er elk jaar toch wel echt uit, Ik noem er enkele die echt wel de moeite van een bezoekje waard zijn. Porsche Classic center Gelderland, Thiesen, Marreyt Classics, Hyman, Lukas Hüni AG, Hödlmayr Classic Car Center, Axel Schuette, Gallery Aaldering enz.. De Algemene tendens bij deze verkopers was dat de klanten ieder jaar kritischer worden maar dat ze als de auto echt OK is ook bereidt zijn er stevig voor te betalen. 

BMW vierde dit jaar vooral records en mijlpalen in hun geschiedenis, zo klom in 1919 het eerste vliegtuig tot een hoogte van 10 kilometer. Het vliegtuig was voorzien van een BMW motor. 90 jaar geleden starte BMW met de bouw van auto’s, het type 3/15HP zag het levenslicht. 60 jaar geleden kwam de originele Mini op de markt (of dit nu op het disconto van BMW moet komen betwijfel ik een beetje maar ze doen het toch). 40 jaar geleden maakte de M1 zijn opwachting in de Procar series en 20 jaar geleden kwam BMW met de X5 die tot nu toe toch wel kan gezien worden als de eerste SUV die de markt heeft opengebroken. En last but not least de overwinning in Le Mans in 1999 door de BMW V12-LMR, een auto die telkens als we die horen rijden ieder haartje op je armen rechtop zet!

Zoals hierboven reeds aangehaald vierde dus Mini haar 60é verjaardag, er stonden heel van classic mini’s opgesteld maar het getoonde aanbod was tijdens Retromobile te Parijs dit jaar toch echt een stuk indrukwekkender. Je kan daar trouwens HIER het verslag van terug vinden.

Volkswagen staat zoals ieder jaar in hall 4 die helemaal wordt ingepalmd door Autostadt. Bij het binnenkomen viel ons direct het omgebouwde T1 busje op. Deze T1 van 1953 was één van de eerste radarmeetwagens, ik ben altijd al voor technologische vooruitgang geweest maar deze hadden van mij gerust in dienst mogen houden 😉

Op de stand van Audi troffen we enkele voertuigen van DKW aan, de meest in het oog springende was deze DKW Elektro Schnellaster. Ooit zijn er een 100 van deze elektrisch aangedreven busjes gebouwd, er zijn er nu nog maar 2 over waarvan Audi er eentje helemaal had gerestaureerd. 

Verder konden we in deze hal nog kennis maken met de 60é verjaardag van de Skoda Octavia en zagen we dat Skoda een erg lange autogeschiedenis heeft. Getuige de op de voorgrond staande Laurin & Klement BSC van 1908. 

Ieder jaar zijn er ook tal van verkiezingen, dit jaar ging de prijs “Best car of Show” naar een perfect gerestaureerde Aston Martin DB5 convertible van de firma Sports Classics London.

Soms heb je ook wel eens een dubbel gevoel bij een auto, zo had ik dat zeker bij de Jaguar E-Type Zero…Voor mij was dit initieel een NO-GO. Tot ik iemand van de afdeling van Jaguar sprak, de Jaguar E-Type Zero vertrekt altijd van een bestaande E-Type 6 cilinder, dit kan je eigen auto zijn of ze gaan bij Jaguar voor jou op zoek naar een geschikt model. Dan wordt de motor, aandrijflijn, dashboard enz eruit gehaald en vervangen door state-of-the-art electronica. Tot op dit punt huiverde ik nog altijd tot men wist te vertellen dat het 100% omkeerbaar was. Dit verandert de zaak vind ik persoonlijk. Voor mij blijft een E-Type een auto waar een verbrandingsmotor in thuishoort maar als de huidige tendens blijft aanhouden kunnen we er binnen enkele jaren nergens meer naartoe want dan is wellicht het hele land een LEZ.. Dus op zich is het nog zo gek niet om op deze manier toch te kunnen genieten van één van de mooiste classic cars ooit gemaakt. En bevalt het niet dan kan je toch nog altijd terug naar de originele toestand.

Bij Citroën vieren ze hun honderdste verjaardag, daar konden we tijdens Retromobile (u vindt het verslag HIER) ook al niet naast kijken. Hier stond echter toch wel een heel speciale uitvoering van de Citroën DS. Namelijk het model dat gebruikt is tijdens de film “Fantomas” uit 1964 met in de hoofdrollen oa Louis de Funes. Best wel grappig om eens terug te zien hoe er toen werd gefantaseerd. Verder zagen we nog een Citroën Type A uit 1919, De Citroën Traction Avant, de Citroën N350 en nog een aantal andere die mede de geschiedenis van het merk hebben bepaald.

Op de Peugeot stand vonden we dan weer een 504 in rally livrei, hiermee maakte Peugeot duidelijk dat ze een belangrijke geschiedenis in de rally hebben. 

Op de stand van Bitter hadden we een aangenaam gesprek met Erich Bitter, de oprichter van het merk. Bitter is opgericht in 1971, het merk maakte in de jaren zeventig furore met sportwagens voorzien van Opeltechniek. De auto’s werden vooral verkocht in Europa en de Verenigde Staten. In 1989 stopte Erich Bitter met de productie van sportwagens en bleef hij prototypes bouwen voor oa Volkswagen en enkele andere fabrikanten.

Het hier tentoongestelde exemplaar is een Bitter CD, de letters CD stonden voor Coupé Diplomat. De Bitter CD stond op de basis van de Opel Diplomat. Al bij al was de Bitter CD vrij succesvol, de reden was voor de hand ligend. Een knappe Italiaans ogende carrosserie gecombineerd met betrouwbare Duitse techniek. De Bitter CD was voorzien van een 5,4 liter grote V8 met 230 pk die we ook terugvonden in de Opel Diplomat en de Chevrolet Corvette. In totaal werden er 395 exemplaren gebouwd. Het tentoongestelde model had wel een grondige restauratie nodig als je het mij vraagt.

Wat ons ook opviel is dat er buiten de massaal aanwezig zijnde onderdelenstands ook redelijk wat aanbod was naar restauratie toe. Zo zagen we houtbewerkers, metaalbewerkers, stoffeerders enz. Allen met hun specifieke gereedschappen en dikwijls met demos. 

Op de stand van Mercedes lag veel focus op hun prototypes, een aantal hadden we in het Mercedes museum al gezien waarvan je in de toekomst nog een verslag kan lezen. Maar ze toonden er ook enkele modellen die we nooit eerder te zien kregen. De stand van Mercedes oogt altijd heel open en ruim, je kan duidelijk zien dat ze een thuismatch spelen. Het pronkstuk op de stand was een Mercedes-Benz 300SL(W198) barnfind. Deze 300 SL is gebouwd in 1954 en droeg chassis nummer 00043. De auto heeft door de jaren drie eigenaars gehad, de laatste kocht de 300 SL in de jaren 60 en wilde de auto terug in orde zetten. Hij is echter niet veel verder gekomen dan het strippen van de auto en het afschuren van de lak. Daarna is de auto verdwenen in een garage in Florida waar hij in 2018 door Mercedes-Benz Classic is ontdekt. Alle losse onderdelen zijn terug gemonteerd maar verder is er aan de auto niets gedaan. De auto heeft ook een Belgisch tintje want hij staat nog op zijn wellicht originele banden van zijn race periode, de Belgische Englebert Competition.

We hielden ook halt bij Marreyt-Classics, buiten het feit dat het een erg verzorgde stand is met over heel de lijn prachtige wagens sprong er toch ééntje echt wel in het oog. Het betreft de Siata 500 Record gebouwd in 1938. In deze periode werd er fel gestreden om records te vestigen en de Italianen speelden hier een belangrijke rol in. Zo betreft het hier een opgewaardeerd Topolino chassis dat speciaal is getuned. Het blok kreeg een speciale Supertesta cilinderkop waardoor de cilinderinhoud is gereduceerd naar 480cc, bovendien is er een compressor toegevoegd. Door deze ingreep kwam de auto in aanmerking om een aanval te doen op het wereld snelheidsrecord in de 500cc klasse, georganiseerd door graaf Giovanni Lurani voor de Nibbio 500. Net op het moment dat alles klaar was brak wereldoorlog 2 uit, hierdoor werd alles afgelast en is de recordpoging nooit gereden. Hierdoor blijft er een mysterie rond deze wagen hangen. Er is er maar ééntje van gebouwd dus een absoluut unicum!

Eerder in dit verslag had ik het al over de veilinghuizen die dit jaar met twee waren. Veilingshuis Coys die al jaren een vaste waarde is tijdens Techno-Classica Essen had bovenstaande BMW M1 recordcar helemaal vooraan de zaal gezet. Dit zou toch één van de goudhaantjes moeten worden, schattingen gingen al vlug richting 400.000 euro en meer. De verassing was dus des te groter toen werd afgeklokt op slechts iets meer dan 100.000 euro. Er circuleren namelijk beelden op het net van vorig jaar waarbij de voorruit nog intact is en de auto er verder vrij goed uitziet… Een mogelijke koper heeft zich hierdoor misschien laten afschrikken.

Foto’s & verslag: Patrick Verheeken