Aangezien we dit jaar op vakantie gingen naar Italië met de auto was een kleine omweg langs Modena voor de hand liggend. Een bezoek aan het Enzo Ferrari museum in Modena was dus onvermijdelijk. Dit artikel wordt het eerste in een reeks over automusea doorheen Europa.
Dit is trouwens niet zomaar een museum je wordt echt ondergedompeld in de wereld van Ferrari.
Je loopt het museum binnen via de shop waar je al direct kan genieten van de fantastische architectuur van het gebouw. Hier is op een meesterlijke wijze oud en nieuw gecombineerd. De keuze om dit museum te bezoeken en niet ook Maranello had meer met tijdgebrek te maken dan met goesting. Laat ons zeggen dat het een goede motivatie is om nog eens terug te komen.
Waar alles begon
In Modena vindt je vooral de klassieke auto’s en minder de racemodellen. Toegegeven, Maranello is groter maar ik vond dat we eerst de locatie waar alles is begonnen moesten bezoeken. Deze site bestaat uit twee gebouwen. Een oud gebouw waar Ferrari is opgestart en een nieuw gebouw dat is geopend in 2012 en waar je de grote hall vindt.
Indrukwekkend en ruimtelijk
Vanaf het moment dat je de hal binnenstapt krijg je een gevoel van ruimte. Niet zoals in vele andere musea waar alles op elkaar is gepropt. Hier krijgt iedere tentoongestelde auto mooi de ruimte die hij verdient.
Enkele tentoongestelde modellen
Ieder model voorstellen zou ons te ver leiden maar enkele wil ik er toch uitpikken. De keuze is niet eenvoudig want het zijn stuk voor stuk pareltjes.
Ferrari 250 GT Competizione – 1956 / V12 / 2953,20cc / 260pk
De Ferrari 250 GT Berlinetta (LWB) is geïntroduceerd in 1956. Hij kreeg de bijnaam Tour de France nadat hij deze rally gedurende jaren domineerde. Van 1954 tot 1959 produceerde Ferrari ongeveer honderd speciaal gebouwde coupes voor endurance sportwagenraces op het chassis met lange wielbasis. De auto’s bewezen hun veelzijdigheid in tal van wedstrijden en werden al snel de favoriete racer onder topcoureurs.
Ferrari 275 GTB/4 – 1966 / V12 / 3285,70cc / 300pk
Amper twee jaar na de introductie van de Ferrari 275 kwam Ferrari al met een sterk verbeterde versie hiervan. De 275 GTB/4 waar serieus werk was gemaakt van de 3,3 liter V12. Deze had nu vier bovenliggende nokkenassen gekregen en leverde 300 pk. Een winst van 20 pk t.o.v de 280 pk in de gewone 275. Er waren bij de 275 GTB/4 standaard zes carburateurs voorzien. De Ferrari 275 GTB/4 is het eerst getoond tijdens het autosalon van Parijs in 1966.
Ferrari 375 MM – 1954 / V12 / 4493,73cc / 335pk
Wellicht één van de belangrijkste auto’s in de roemruchte geschiedenis van Ferrari. Deze Ferrari 375 MM was een sportwagen voor de weg. Hij werd 375 genoemd naar de cilinderinhoud van één cilinder en de ‘MM’ stond voor de Mille Miglia-race. Er zijn in totaal 26 exemplaren gebouwd waaronder vier omgebouwde exemplaren van de 340 MM. Er is geracet in de Carrera Panamericana, echter met beperkt succes. Een vierde plaats in 1953 en een tweede plaats in 1954. Uiteraard waren er ook overwinningen zoals in de 24 uur van Spa en de 12 uur van Casablanca. Ook de 1000 km race op de Nürburgring met Giuseppe Farina als piloot scheef de 375 MM op zijn palmares.
Ferrari Dino 246 GTS – 1969 / V6 / 2419,20cc / 195pk
De Dino 206 GT, 246 GT en 246 GTS zijn V6 sportwagens met middenmotor. Ze werden geproduceerd door Ferrari en verkocht onder de merknaam Dino (de zoon van Enzo Ferrari). De productie vond plaats tussen 1967 en 1974.
De Dino 246 was voor Ferrari de eerste auto die in grote aantallen werd geproduceerd. Hij wordt door velen geprezen om zijn rijkwaliteiten en baanbrekend design.
Door de vraag naar steeds meer vermogen is een 2,4 l V6 motor met twee kleppen per cilinder ontwikkeld. Het ijzeren blok met lichtmetalen koppen leverde 195 pk bij 7600 rpm met een koppel van 226 nm. Van 1969 tot 1974 zijn er in totaal 3569 Dino’s 246 GT & GTS geproduceerd door Ferrari.
Ferrari 166 Inter – 1950 / V12 / 1995,02cc / 90pk
De Ferrari 166 Inter is de eerste GT gemaakt door de Italiaanse fabrikant Ferrari. De auto was gebaseerd op de 166 S en de 125 S raceauto’s. Op 6 oktober 1949 is de 166 Inter voorgesteld tijdens de Mondial de l’Automobile. Kort hierna starte de verkoop van de eerste Ferrari voor de openbare weg.
Met zijn compacte V12 met slechts 1995,02cc inhoud leverde de motor toch 90pk wat de 166 Inter 170km p/u snel maakte.
Houten en metalen sjabloon
In de periode van 1940 tot 1960 maakten carrosserie-ingenieurs een sjabloon voor de verschillende delen van de auto op basis van ontwerptekeningen. In het ontwerp werd ook rekening gehouden met de aerodynamica en de positionering van de diverse mechanische onderdelen. Het plaatwerk, meestal aluminium in het geval van Ferrari, werd met de hand in de gewenste vorm gebracht. Dit werd gedaan door vakmensen met speciale gereedschappen. De verschillende stukken plaatwerk werden als het ware aan elkaar genaaid.
Ferrari F2003-GA – 2003 / V10 / 2997cc / 845pk
Dat Ferrari en Formule 1 dikwijls in één adem worden uitgesproken zal wellicht niemand verbazen. Van 1950 af wordt het wereldkampioenschap Formule-1 georganiseerd en Ferrari is het enige team dat er vanaf het begin bij is. Het zal dan ook niet verbazen dat zij een enorme stempel op deze sport hebben gedrukt. Doorheen deze geschiedenis is het Ferrari die de meeste coureurs- en constructeurs kampioenschappen heeft gewonnen. Alberto Ascari, Juan Manuel Fangio, Mike Hawthorn, Phill Hill, John Surtees, Niki Lauda, Jody Scheckter, Michael Schumacher en Kimi Räikkönen schonken de tifosi de felbegeerde kampioenschappen.
De motoren
Dat motoren belangrijk zijn voor Ferrari bewijst een compleet ingerichte ruimte die uitsluitend motoren bevat. Van een eerder bescheiden V6 tot majestueuze V12 motoren.
Ze staan allemaal op display, de ene al indrukwekkender dan de andere maar stuk voor stuk pareltjes van techniek. De F110A uit de 512BB hierboven was qua omvang toch het meest imposant. De benaming is naar mijn gevoel niet helemaal correct. Ze noemen het een V12 180°, als je cilinders plat liggen tegenover elkaar is het naar mijn idee een boxermotor en geen V motor. In de modelbenaming staat het namelijk letterlijk in ‘512 Berlinetta Boxer‘. We zullen ze dat foutje maar vergeven zeker.
Ook het Hi-Kers systeem uit de La Ferrari staat uitgelegd op een groot display.
De tekentafel
Alles begint bij de tekentafel als het over ontwerpen gaat. Of het nu over een mixer of een Ferrari gaat, een design dient te worden uitgetekend. Deze apart ingerichte ruimte geeft dit prachtig weer aan de hand van een presentatie op de tekentafel. Vandaag gaat uiteraard alles via computerprogramma’s. Ook nu zal het vast niet eenvoudig zijn om onder de huidige normen auto’s en motoren te bouwen. Maar op één of andere manier heb ik meer bewondering voor hoe men het vroeger deed.
Het bureau van ‘il Commendatore‘
Het bureau van Enzo Ferrari is zelfs nagebouwd met zoveel mogelijk originele attributen.
Een bezoek zou je kunnen afronden op een uur. Maar je kan er net zo goed enkele uren vertoeven, bij ieder object staat een duidelijke uitleg in het Italiaans en in het Engels. Tijdens ons bezoek werd iedereen verzocht zich naar de grote hal te begeven. Er werd een film geprojecteerd op de wanden over de geschiedenis van Ferrari.
Als je meer wil zien van Ferrari, bekijk dan ons artikel van Interclassics Brussel waar Ferrari hun 75e verjaardag vierde.
Als je in de buurt van Modena komt, kan ik een bezoek alleen maar aanraden. Meer info is te vinden op de website van het museum.