De Zes uren van Spa: de nevenwedstrijden.

Naast de Zes uren van Spa voor GT en Toerenwagens bied organisator Roadbook een belangrijk nevenprogramma voor zijn meeting. De hoofdbrok van deze wedstrijden wordt geleverd door de Engelse Masters Historic organisatie die de historische Formule 1, Proto’s en Endurence Legends in zijn catalogus heeft zitten. Uiteraard staat elk jaar Spa-Francorchamps op hun kalender.                                                        

Masters Historic F1

Waar de moderne F1 jongens begin september nog problemen hadden om hun super gesofisticeerde bolides op de baan te houden was dit bij de historische F1, op enkele uitzonderingen na, geen probleem. Op zondag trok een hevige regenzone door België en ook over het circuit van Spa-Francorchamps. Dit belette de deelnemers echter niet om op zondagmorgen, in zeer natte omstandigheden, de start te nemen. Piloten vertelden wel dat het wegdek spiegelglad was na de zes uren wedstrijd waarin de deelnemers wel wat olieresten hadden achtergelaten op de baan. En met het vele water erbij was het soms wel een glijbaan. Maar toch halen die mannen hun mooie bolides van stal en gaan er volop tegenaan.

En er waren wel degelijk mooie exemplaren aanwezig. Het Duitse Chrome Cars team had zowaar drie Lotus exemplaren meegebracht, getooid in de magische John Player Special kleuren. Een 77, een 81 en een 92. OC Racing had dan ook nog een type 91 bij en zo kwamen we al op 4 prachtige klassieke F1’s.

Ook Mclaren Marlboro was goed vertegenwoordigd met een M23 en een M29. Williams stond met twee exemplaren van de FW07 en één FW08 aan de start.                                       

Verder nog twee identieke Tyrrell’s 011 en twee Ensign’s die de, toch vrij kleine startgrid, vervolledigden.                           

Op zaterdag ging de overwinning naar de Tyrrell 011 van Jamie Constable voor de JPS Lotussen van Nick Padmore en Steve Brooks. Deze wedstrijd werd in droge omstandigheden gereden.                       

Pech was er voor onze landgenoot D’ Ansembourg die na vier ronden met een defecte koppeling de strijd moest staken.                     

Bij Lucas Halusa waren de problemen nog groter: hij kon zelfs de start niet nemen door technische problemen. Zijn Mclaren M23 lag op zaterdagavond zowaar in twee delen in de pitbox.

De tweede wedstrijd, op zondag,  was in natte omstandigheden en met een start achter de Safety-car. De Mclaren van Halusa was ondertussen hersteld en mocht helemaal achteraan vertrekken. Zijn probleem was verdwenen en hij baande zich een weg door het veld en kwam slechts 4 seconden tekort om de overwinning te behalen. Deze ging naar de Williams FW07 van Mike Cantillon. Steve Brooks werd met zijn JPS Lotus 91 derde.    

En zo reden er dit jaar toch Formule 1 auto’s een wedstrijd op Francorchamps. Met dank aan de “ouwe mannen”! En ze zijn wel oud maar nog niet versleten en af en toe “haperen” ze wel eens maar het blijven toch prachtige dingen die dan ook nog eens een fenomenaal geluid maken.

Masters Historic Sports Car

De Sports car’s mochten op zondagmorgen, ook in héél natte omstandigheden, hun wedstrijd van één uur afwerken. Het startveld was met 23 stuks toch ook wel aan de lage kant. Tot 2019 was dit toch wel anders. Brexit en Corona laten hier zich toch ook wel gelden.

Er stond geen maat op de Abarth Osella P1 van de Italiaan Rossi di Montelara. Hij won overtuigend voor de Chevron van Bradshaw en de Lola van Gans. In deze reeks vonden we ook een Belgische gastrijder met Frédrique Bouvy op een IMSA Chevrolet Monza. Bouvy voelde zich als een vis in het water op het natte asfalt. Hierdoor compenseerde hij de mindere snelheid van zijn Monza en kon van op de laatste startrij opklimmen naar een achtste plaats algemeen. Een mooi resultaat voor deze toch wel “speciale” Chevrolet.

Masters Pre-66 Touring Car

Met slechts twaalf starters mochten de toerwagens van voor 66 op zondag ook hun wedstrijd rijden. Net zoals bij de Sport Cars duurt deze één uur en kan er met één of twee piloten gereden worden. Er moet wel altijd een verplichte pitstop uitgevoerd worden. In deze reeks zijn het vooral de Ford Lotus Cortina’s die het mooie weer maken en met zes stuks op de twaalf deelnemers kon het bijna niet anders dat de overwinning naar één van hen ging. Nu hoef je wel met niet véél te zijn om een mooie wedstrijd te verkrijgen en dat werd hier nog maar eens bewezen. De overwinning ging naar de Cortina van Dutton die het haalde met 0.341 sec voor een identiek exemplaar van Jewell en Clucas. Derde plaats was er vier seconden later voor de Alfa Romeo GTA van Furiani. Toch wel kleine verschillen voor een wedstrijd van 1 uur!

Pre-war Sports Cars

Een kleine twintig deelnemers nemen de start in de reeks van de vooroorlogse sportwagens en dat is een normaal startveld voor deze oudjes. We vinden een grote variatie van auto’s gaande van een kleine driewieler Morgan, via een Bugatti of Alfa Romeo tot vrij imposante Bentley of Mercedes SSK.

Dat het ook voor deze piloten menens is bewijst de aerodynamische positie van de koplampen op de Frazer Nash van Wakeman en Blakeney-Edwards. Het mag echter niet baten want ze moeten de pole positie laten aan de GN van de broers Maeers.

Deze wedstrijd is, niettegenstaande ze met héél oude auto’s werd gereden, toch wel de meest spectaculaire van het ganse weekend. De Frazer Nash en GN bestrijden een prachtig duel, laten mekaar voor geen meter los, schuiven op drie wielen en zelfs dwars door enkele bochten en voeren een prachtige show op voor het aanwezige publiek. De koppositie wisselt meermaals en ook plakken ze na de verplichte pitstops nog altijd bijna aan mekaar. De strijd duurt tot op de finishlijn. De Frazer Nash haalt het met 0.368 seconden voorsprong op de GN. Misschien zorgden de in gekantelde koplampen wel voor dit verschil?

Formula Junior

Dit jaar stonden ook de Formula Junior’s op het programma. Deze kleine formule wagens werden tussen 1958 en 1963 gebruikt als kennismaking en betaalbare instapklasse van de autosport. Motoren mochten maximaal 1000 cc ( wagengewicht 360 kg ) of 1100 cc ( wagengewicht 400 kg ) inhoud hebben en moesten van een serie motorblok afkomstig zijn. Zelfde regel voor de versnellingsbak en remmen.  In de eerste wagens zat de motor aan de voorkant maar latere modellen hadden de motor achterin en leken al héél goed, weliswaar iets kleiner,  op een Formule 3 of Formule 2 auto. Onder de constructeurs vinden we toch bekende merken zoals Brabham, Lotus, Cooper, Stanguellini  en Elva.

En het is in deze laatste merk dat we toch een bekende deelnemer vonden met de ex eerste minister van België: Guy Verhofstadt. Hij nam deel met een Elva 100.

De winst in de twee wedstrijden werd mooi onderling verdeeld. Op zaterdag won de Brabham van Arnes voor de Lotus van Rossi di Montelara en op zondag wisselden beide heren mooi van plaats. De derde plaats op het podium was twee keer voor de Brabham van Shaw.

Guy Verhofstadt was niet echt een bedreiging voor het podium. Hij toerde op zaterdag continu helemaal achteraan en eindigde op de éénentwintigste en voorlaatste plaats, twee ronden na de winnaar. In het parlement geeft Guy duidelijk véél meer “gas” dan op het circuit. Op zondag kwam hij in niet meer in actie. En hij was niet de enige, door het regenweer waren er nog maar de helft deelnemers voor de tweede wedstrijd.

Historic Grand Prix Cars

Deze voorlopers van de Formule 1 moesten ook twee wedstrijden afwerken die telkens 30 minuten duurden. Met 30 deelnemers mochten we toch spreken van een mooie bezetting. En met vier Maserati’s 250F, een Scarab, een Aston Martin DBR4 en een Ferrari 246 Dino onder de starters waren er mooie en exclusieve auto’s aanwezig.

Mooie auto’s zorgen niet altijd voor spannende wedstrijden. De verschillen zijn te groot en de eerste wedstrijd wordt gewonnen door Will Nuthall met zijn Cooper 53. Tweede eindigt Phlipp Keen, op 39 seconden, met een Lotus 18. In de tweede wedstrijd van zondag wisselen beide piloten van plaats.

Historic Touring Car Challenge

Deze reeks had ongetwijfeld de meeste “Brexit” problemen. Vele kleine teams hadden dit jaar de oversteek van Engeland naar Spa niet gemaakt wegens te veel administratieve douaneproblemen en de daarbij horende kosten. Twee jaar geleden zagen we hier nog een overvol startveld. Een verslag kan u hierover vinden via deze link. Nu waren er slechts 22 deelnemers waarvan dan nog vier lokale. Het viel vooral op dat we dit jaar geen enkele Mini Cooper in Spa zagen, maar ook véél minder Ford Escort’s , Capri’s en Sierra Cosworth’s. Toch wel jammer.

Nu waren er onder de 22 deelnemers toch wel enkele mooie pareltjes. Zo zagen we een splinternieuw  BMW M3 in Lease Plan Bigazzi uitvoering van 1988 en een BMW Italia 30 CSL, beide net nieuw opgebouwd en hierdoor gemarkeerd met het label “replica”.  Uiteraard waren ook enkele orginele M3’s, een BMW 635 Csi en twee Nissan Skyline’s. Hoedje af voor de eigenaars die nog met zulke waardevolle auto’s aan een wedstrijd deelnemen want door de forse waardestijgingen zien we deze  toch meer en meer verdwijnen in musea of privé collecties en de replica’s hun plaats innemen.

Beide wedstrijden van deze reeks worden in natte omstandigheden afgewerkt. En dit is vanzelfsprekend een kolfje naar de hand van de beide aanwezige Nissan Skyline GTR groep A wagens uit het Japanse kampioenschap van het Ric Wood team. In natte omstandigheden zijn deze vierwiel aangedreven monsters onhoudbaar.

Op zaterdag realiseren ze de dubbel met de overwinning voor Wood/Hill voor Garrad. De BMW M3 van Van Riet is derde om meer dan anderhalve minuut achterstand. Op zondag zijn de beide Nissan’s opnieuw op weg naar de dubbel maar technische problemen doen de GTR van teambaas Wood terugvallen naar de vierde plaats. Garrad neemt over en wint voor de Sierra Cosworth van Mensley en Ellis. Derde is de BMW 30 CSL van Halusa.

Masters Endurence Legends

Afsluiten doen we met de jongsten van de bende: de auto’s van het Masters Endurence kampioenschap. Dit zijn nog vrij recente proto en GT wagens uit vooral de 24 uren van Le Mans en BPR of FIA GT wedstrijden van de voorbije twintig jaar die niet meer in deze wedstrijden gebruikt worden. De grote tijdsverschillen van de originele jaren zijn in de historische klasse wel véél kleiner geworden. De LMP2 auto’s zitten véél dichter bij de LMP1’s. De auto’s worden niet meer door de fabrieksteams ingezet maar door kleinere privé-structuren die toch over kleinere budgetten beschikken en het niveau van de bestuurders is uiteraard ook niet van het zelfde kaliber. Een professionele piloot die continu oefent in de simulator en de auto, kan niet vergeleken worden met een amateur piloot die een zelfde auto bestuurt. Dikwijls laat een eigenaar zich bijstaan door een pro piloot die hem dan tegelijkertijd meteen de knepen van het vak en hem snel met de auto leert rijden. Hiermee willen we niet zeggen dat er geen toppiloten in deze klasse meedoen want die zijn er zeker aanwezig!

Ook in deze klasse een vrij klein startveld met slechts 24 auto’s. Andere piloten hadden dan weer geopteerd om richting Estoril te trekken voor een zelfde reeks in de Peter Auto Series. Er waren wel enkele prachtstukken aanwezig met zowaar twee Peugeot’s 908 V12 modellen, twee BR 01 Nissan LMP2 machines, een uit Amerika overgewaaide Riley en Scott MK3C, een Gulf Pescarolo, een Lotus LMP2, een Dallara/Oreca LMP2 en een de Gulf Prodrive Aston Martin DBR1-2 die, met zijn atmosferische V12 motor, voor het mooiste geluid van het ganse weekend zorgde. De proto’s uit deze klasse zijn ook de snelste auto’s van het weekend. Verder nog de traditionele GT Porsche’s en Ferrari’s, één van de eerste GT3 Mclaren’s MP4/12 en twee Aston Martin’s.                                            

De Aston Martin DBR1-2  vertrekt op de pole positie maar valt terug naar een twaalfde plaats  in de rangschikking. Winst is er in de eerste wedstrijd op zaterdag voor Shaun Lynn met de Peugeot 908.

Met de komst van deze klasse hebben ook de laptops hun intrede gemaakt in het klassieke autosportgebeuren. Op zondag waren er weersvoorspellingen met héél véél regen. Zo zagen we dat er in het Peugeot team de auto’s ( en zelfs het stuurwiel ) een “regen” programmatie kregen. Het is inderdaad misschien toch veiliger om een deel vermogen op te offeren voor een betere stabiliteit en tractie en op deze manier de veiligheid te verhogen en de kans op brokken te vermijden.

De wedstrijd werd verreden in de late namiddag en toen was de meeste regen al gepasseerd. Het was wel een beetje natter dan op zaterdag maar niet echt veel en zo kregen we dezelfde winnaar met de Peugeot van Lynn die het met afstand haalde voor beide Nissan BR 01 SMP auto’s.

In de GT klasse was er op zaterdag een overwinning voor de Audi R8 van Oeynhausen-Sierstorpff. Op zondag was het Mathai die met zijn Aston Martin Vantage op de hoogste trede van het podium mocht plaats nemen.

Niettegenstaande het veel kleinere deelnemersaantal, bij momenten toch wel héél slechte weer en de mindere sfeer in de paddock was het na twee jaar toch wel een leuke beleving. De geur, het geluid van de motoren, piepen van remmen en banden, het oplichten van de remschijven en enkele vuurspuwers……. We hadden het toch wel een beetje ( eigenlijk wel wat meer )  gemist. Gelukkig heeft organisator Roadbook, toch in héél moeilijke omstandigheden, doorgezet en zo gezorgd voor toch wel héél mooie auto’s en véél  spektakel op het circuit.  Wij kunnen hun hiervoor enkel bedanken en hopen dat de volgende editie in 2022 terug normaal zal verlopen zoals het tot 2019 altijd het geval was.

Verslag: Joris de Cock
Foto’s: Joris de Cock & Patrick Verheeken