We mogen dan misschien nog niet met onze oldtimers de baan op en er mogen nog geen grote evenementen plaatsvinden. Maar daarom moeten we gelukkig niet meer allemaal binnenblijven. Zo bezochten we de nieuwe tentoonstelling van Hypercars in Autoworld te Brussel.

Tijdens de verplichte sluiting van ruim 2 maanden hebben ze bij Autoworld echter niet stilgezeten. Zo hebben ze een deel van de permanente tentoonstelling vernieuwd. Op het einde van dit verslag komen we hier even kort op terug.

Hypercars, is dit iets voor ons? Tja daar moeten we echt niet lang over nadenken hoor. Iedereen die ons kent zal wel weten dat ons hart voor een groot stuk bij de classic cars ligt maar dat neemt niet weg dat we ongevoelig zijn voor nieuwe technologieën of technische hoogstandjes. Dus een volmondig ja en blij dat we eindelijk het fototoestel eens terug van onder het stof mochten halen.

Autoworld hanteert tijdens deze Covid19 periode de nodige veiligheidsvoorschriften en dit om uw bezoek zo veilig mogelijk te laten verlopen. Zo is er een verplicht te volgen route uitgestippeld die je zowel langs de permanente tentoonstelling voert maar ook de Hypercars laat ontdekken. We komen er een 20 tal tegen tijdens onze route en we pikken er aantal uit die toch wel extra onze aandacht trokken.

Ik ga eigenlijk direct met de oudste beginnen namelijk de Ferrari Enzo, je kan het bijna niet geloven maar deze schoonheid heeft net de volwassen leeftijd van 18 jaar bereikt. Het lijkt wel of deze auto met de jaren gewoon mooier wordt. Het doel van Ferrari was een F1 auto te maken voor de openbare weg. De Ferrari Enzo kwam er als opvolger voor de F40 en F50. Een belangrijke uitdaging bij de ontwikkeling was de schakeltijd terug te dringen naar slechts 150 milliseconden. Er zijn er inclusief die ene voor Paus Johannes Paulus II in totaal 400 van gebouwd. De laatste die geveild is op Amelia Island in maart dit jaar door RM Sotheby’s bracht 2,782,500 Dollar op.

Een andere wel erg speciale auto is zonder twijfel de Alfa Romeo Disco Volante. Deze door Touring Superleggera gebouwde Alfa is een verhaal apart. Zo moet je voor te beginnen een Alfa Romeo 8C Competizione inleveren, deze wordt eigenlijk compleet gestript en naderhand wordt het nieuwe koetswerk opgebouwd op het 8C chassis. Er zo eentje vinden zal niet echt eenvoudig zijn als je weet dat er slechts 500 van zijn gebouwd die allen al een eigenaar hebben. De prijs van de Alfa Romeo Disco Volante is ook zoiets waar niet echt over wordt gesproken. Bij Touring is ooit gezegd dat iemand die naar de prijs moet vragen hem wellicht beter niet aanschaft… Een leuk weetje is dat het hoofd van de design afdeling van Touring niemand minders is dan onze landgenoot Louis de Fabribeckers. Ik kwam deze bijzonder aangename man tegen tijdens de vorige editie van de Zoute Grand Prix waarvan je HIER het verslag kan terugvinden.

Er stonden ook twee Bugatti’s tentoon een Veyron en een Chiron. Zij die me kennen weten dat ik een boon heb voor Bugatti, en ook al wil ik me gerust opofferen om met één van deze bovenstaande eens een toertje te gaan maken toch mis ik hierin de hand van Ettore. Bij de oude Bugatti’s slaat mijn hart wel eens over, bij de nieuwe heb ik erg veel respect voor de techniek maar niet hetzelfde gevoel als bij de oude.

Bij Aston Martin heb ik dit gelukkig wel nog steeds. Een DB4 of DB5 zijn prachtige auto’s maar ook de hier tentoongestelde Aston Martin GT8 waarvan er slechts 150 stuks zijn gebouwd mag zeker gezien worden. Bij de GT8 is er overvloedig gebruik gemaakt van carbon om het gewicht te drukken tot amper 1510 kg. Combineer dit met een atmosferische V8 die 446 pk levert en je weet dat er vuurwerk in de lucht hangt. Vooral de gelijkmatig opgebouwde kracht-ontwikkeling met bijhorend klankconcert dwingt respect af.

Italdesign was ook present met hun ZeroUno, veel zal je de ZeroUno niet tegenkomen want met slechts 5 stuks gebouwd is dit wellicht de meest zeldzame van de hele tentoonstelling. Dat we die hier te zien krijgen heeft er wellicht mee te maken dat de eerst geleverde ZeroUno (deze dus) is verkocht aan een Belg namelijk Dhr. Steven Lismont. Steven Lismont is namelijk mee betrokken met de ontwikkeling van deze op de Lamborghini Huracán gebaseerde auto. Later zijn er nog eens 5 Roadsters gebouwd die ook allen verkocht waren alvorens ze werden gebouwd.

Nu we het toch al over Lamborghini hebben zullen we de hier aanwezige Aventador SVJ ook maar even in de schijnwerpers zetten. Deze ultieme Aventador was het sluitstuk van de reeks. De SVJ beschikt over tal van wijzigingen t.o.v. de “gewone” Aventador. Zo is er veel meer carbon gebruikt waardoor de auto nog eens 50kg minder weegt dan de Aventador S. Het interieur is een beetje kaler maar draagt samen met de beenharde kuipstoelen bij tot het “raceauto” gevoel. De auto starten doe je door een op de middenconsole geplaatst rood klepje op te tillen en de daaronder geplaatste knop in te drukken. Net zoals ze in een straaljager raketten afvuren. En de naam raket benadert wat deze Aventador SVJ echt is. De Atmosferische 6,5 liter grote V12 braakt maar liefst 770 pk uit en stuwt deze auto in 2,9 seconden naar 100…

McLaren is ook één van de Hypercar merken die hier zeker niet mochten ontbreken. Al bij het binnenkomen is de McLaren GTR Senna de eerste auto die in je zichtveld opduikt. De Senna is voor een groot stuk gebaseerd op de 720S maar is veel radicaler geworden. Het doel van de Senna was dan ook om records te breken. In tegenstelling tot de hier ook aanwezige McLaren P1 beschikt de Senna niet over een elektromotor en dit vooral om gewicht te besparen. De McLaren GTR Senna weegt dan ook maar 1198 kg, combineer dit met een 4.0 liter twin turbo motor die 825 pk levert met een koppel van 800Nm en ik moet er verder wellicht geen tekening bij maken denk ik.

De McLaren P1 staat hier netjes geflankeerd door de LaFerrari, beiden hingen ze aan het infuus ;-). Op termijn zullen we er wel aan wennen maar dit soort auto’s die je dan in de stekker moet steken, ik blijf het een beetje raar vinden.

Net voor deze schoonheden staat een Porsche 918 Spyder. De Porsche beschikt net als de LaFerrari over een atmosferische motor die op zijn beurt wordt bijgestaan door twee elektromotoren. De combinatie van deze drie levert een vermogen op van 887 pk en dit was voldoende om in 2013 de 20,6 km lange Nordschleife rond te rijden in 6 minuten 57 seconden. Een record dat maar liefst 4 jaar bleef staan!

Verder stonden er nog enkele Mercedessen, een BMW M4 DTM, een Donkervoort GTO, een Audi R8 en een Touring Superleggera Sciadipersia.

In het begin van het verslag sprak ik over een vernieuwd gedeelte van de permanente tentoonstelling. Als je dan toch Autoworld bezoekt trek hier dan ook voldoende tijd voor uit. De permanente tentoonstelling is namelijk meer dan de moeite van een bezoek waard. Je loopt namelijk door de hele autogeschiedenis en zowat alle belangrijke merken zijn aanwezig met dikwijls vrij unieke exemplaren.

Conclusie: De Hypercar tentoonstelling is het zeker waard om eens uit je kot te komen en af te zakken naar Brussel. Let hierbij even op dat je niet meer op het plein voor Autoworld kan parkeren. Je zal dus je auto in de omliggende straten moeten parkeren of in enkele ondergrondse parkings in de buurt zoals parking Tongres in de Tongerenstraat 60 of in de My Park parking in de Menapiërsstraat 18.

We maakten ook een heel kort filmpje hetwelk je hierboven kan bekijken.

De Hypercartentoonstelling loopt nog tot en met 28 juni. vanaf 1 juli is er een tentoonstelling rond de Porsche 356.

Verslag en foto’s: Patrick Verheeken.
Video: Loïc Verheeken.