Aangezien we vorig jaar niet konden komen stond de editie van 2019 al maanden met stip op de kalender genoteerd! En ook al liet het weer zich niet echt van zijn beste kant zien we hebben echt wel genoten van het spektakel.

We waren dit jaar goed op tijd vertrokken om op vrijdagochtend al direct de “Aston Martin Masters Endurance Legends” qualifying mee te pikken. In tegenstelling tot wat de naam laat vermoeden rijden er ook een aantal andere merken mee in deze race. Uiteraard sprongen de Aston Martin DBR9 en de Vantage GT2 ons al direct in het oog maar ook de Peugeot 90X of later de 908 blijft een knappe verschijning. We hadden deze nog niet eerder in actie gezien. Bij de deelname aan de 24 uur van Le Mans in 2010 kaapte Peugeot met de 908 het hele podium weg met plaatsen 1, 2 en 3. De auto wordt aangedreven door een 5,5 liter grote V12 Hdi dieselmotor die hier maar liefst 675 pk levert.

Ook de Maserati MC12 is een echte head turner! De knappe lijn en het schitterende geluid van de 6 liter V12 laat niemand onberoerd. De ontwikkeling van de MC12 is eind 2002 begonnen en dit met de hulp van toenmalig zustermerk Ferrari. De basis van de MC12 is gebaseerd op de Ferrari Enzo en hij neemt hier dan ook vele zaken van over. Zo vinden we net als bij de Enzo het Cambiocorsa-schakelsysteem met twee peddels achter het stuurwiel hier terug. De productie startte in 2004 en buiten de 5 racewagens zijn er toen ook 25 straatversies gebouwd. In 2005 zijn er nog eens 25 gebouwd, allen in de kleuren wit-blauw verwijzend naar de Maserati traditie in de racerij. Deze MC12 behoort vandaag tot de David Hart collectie. We zagen hem en zijn team dit weekeind dan ook dikwijls aan het werk.

Na al dit Le Mans geweld ging het er wat rustiger aan toe met de Pre-War Sports Cars. Niet direct Joris zijn favorieten maar ik heb er wel een boontje voor. Als je die mannen de bochten ziet ingaan dan zie je dat racen met dit soort auto’s echt nog werken is. Stuurbekrachtiging, servo-remmen of enig ander rijhulpmiddel was nog lang niet uitgevonden! Het was dus nog echt rijden en met deze races wordt het verschil dikwijls gemaakt door de autocoureur en minder door de auto. Ook is dit zonder twijfel de groep auto’s met de grootste contrasten zo zie je het ene moment de majestueuze Bentley 4,5 liter blower passeren en enkele seconden later een Morgan Super Aero die volgens mij een keer of zes in de Bentley past. Andere in het ook springende auto’s zijn toch steeds de Alfa’s en dan zeker de 8C 2300 Zagato.

De Masters Pre-66 Touring Cars stonden al te drummen toen de laatste Pre-War auto de pits binnenreed. Deze reeks zit dan ook vol met auto’s die er echt voor gaan. Opvallend was het grote aantal Mini’s, misschien heeft het iets met de 60é verjaardag te maken maar je kon er niet naast kijken. Verder is Ford in deze reeks ook opvallend aanwezig, zo zagen we de Mustang, de Falcon en de Lotus Cortina de rest van het veld domineren. We merkten ook één BMW 1800 Ti en twee Alfa Romeo Giulia Sprint GTA op.  Vooral in de bochten zijn die Mini’s echt de moeite van het bekijken waard, ze rijden er niet door maar schuiven erdoor!

Ondertussen is het bijna vrijdagmiddag en maken de Historic Sports Car Club auto’s zich op om hun kwalificatie af te werken. Deze groep levert met ruim 50 auto’s een mooi startveld op. Het zijn trouwens bijna dezelfde auto’s die meerijden met de zes uren. Vermoedelijk vooral coureurs die wel willen racen maar geen zes uur lang. In deze categorie sprongen voor mij de McLaren M8C bestuurd door Harold Schmidt en de Lola T70 MK3B bestuurd door Robert Beebee er toch wel wat uit. Als vreemde eend in de bijt viel de Shrike P15 bestuurd door Thomas Hardy echt wel op. Bij deze auto zie je gewoon geen wielen, het lijkt wel een soort hovercraft…

Voor velen viel net op de middag het hoogtepunt van de dag, het “FIA Masters Historic Formula One Championship”. Met een startveld van negentien F1 auto’s konden we van een mooie opkomst spreken. Voor mij zijn de Williams FW07C, de Hesketh 308E , De Tomaso 505 en de McLaren MP4/1 de meest in het oog springende auto’s. De qualifying op vrijdag kon worden afgelegd onder een stralende zon. De race op zondag vond plaats in de gietende regen. Dit zijn de charmes van het circuit Spa Francorchamps zeker? In ieder geval stond ik er tijdens de race op zondag van versteld met welke snelheden deze bolides rondjes aflegden in deze slechte weersomstandigheden. Ik had postgevat aan de pitmuur net voor ze de Raidillon opstuiven. De spray achter de autos was zo dicht dat het een helse opdracht moet zijn om nog maar gewoon je voorganger te zien laat staan om te gaan racen op het scherp van de snee.

De volgende categorie was de “Historic Motor Racing News U2TC & Historic Touring Car Challenge with Tony Dron Trophy”. Deze categorie bestaat uit auto’s vanaf begin jaren 60 maar loopt door tot auto’s van begin jaren 90. Een hele tijdsspanne dus waarin de oudste meestal Ford Lotus Cortina’s waren en de meest recente Ford Siera Cosworth RS500. Het veld wordt echt gedomineerd door Ford, enkele BMW’s, Rovers, Alfa’s en Mini’s zorgen voor de broodnodige afwisseling. Er verschenen vijf Ford Capri’s aan de start die met hun dikke drie liter motoren het niet eenvoudig maakten voor de concurrentie. Op vrijdag werden de eerste vier plaatsen dan ook allemaal weggekaapt door Ford met als winnaar een Ford Capri bestuurd door Steve Dance. Op zaterdag moest Steve echter de duimen leggen voor de BMW M3 van Nick Whale en zijn zoon Harry die een schitterende race reden.

Een van mijn persoonlijke favoriete categorieën is de “Historic Grand Prix Cars Association”. Er zitten daar echt wel pareltjes tussen vind ik. En als ik dan helemaal zou mogen kiezen dan komen de Maserati 250F en de Ferrari 246 Dino echt wel helemaal bovenaan mijn lijstje te staan. Het startveld in deze categorie wordt opgedeeld in 11 verschillende groepen. Zo vallen de Maserati 250F in Class 6 van 1954 tot 1958 Grand Prix Cars on 16” wheels. En de Cooper T51 / T53 in de categorie Class 7b Pre 1961 rear engine Grand Prix cars on 15” wheels. Zo heeft iedere categorie zijn auto’s die op een eerlijke manier met elkaar kunnen strijden voor de winst. Zoals jullie wellicht al weten pogen we tijdens outdoor events telkens onze GoPro op één van de auto’s te plaatsen. Op deze manier laten we jullie enkele ronden meerijden op het circuit. Ondertussen hebben we zo al ruim dertig filmpjes op Youtube staan en dit geeft een mooi beeld hoe het er tijdens de verschillende race’s aan toe gaat. Deze keer ben ik erin geslaagd de GoPro op een Maserati 250F te plaatsen. Het betreft de auto van Guillermo Fierro, deze vriendelijke man stemde direct toe. Enkele jaren geleden plaatsen we onze camera al eens op zijn Maserati Tipo 61 Birdcage tijdens Spa Classic. Je kan dat filmpje HIER nog eens bekijken.

De race ging door op zondag en de weersomstandigheden waren allesbehalve ideaal. Niettegenstaande de neerslag behaalde onze Maserati 250F een knappe derde plaats en dit na een echt wel spannende race met het nodige geschuif op het circuit!

Je kan een groot stuk van deze race hierboven bekijken.

Vervolgens was het tijd om het Fia Masters Historic Sports Car Championship te starten. Het startveld bood een mooie variatie gaande van een Cooper, diverse Lola’s een Ferrari, enkele McLarens een Alfa enz. De eerste foto’s zijn genomen aan de voet van de Raidillon en het blijft echt een uitdaging om op die locatie een goede foto te nemen gezien de snelheden waarmee ze daar passeren.

De McLaren M6B van Andrew en Max Banks wisten op vrijdag tijdens de kwalificatie de polepositie te veroveren. Tijdens de race op zondag konden ze hun positie echter niet vast houden en eindigden ze op een verdienstelijke derde plaats. De eerste en tweede plaats ging naar Oliver Bryant en het duo Jason Wright / Andy Wolfe, beiden met een Lola T70 MK3B.

De Gentlemen Drivers Pre66 GT Cars is ook zo een groep waar ik toch een extra boontje voor heb. Tal van Jaguar E-Types, Shelby Cobra’s, Bizzarrini’s en tal van andere prachtige machines verschenen aan de start voor hun kwalificatie op vrijdag. De pole ging naar het duo Julian Thomas en Calum Lockie met hun Shelby Daytona Cobra. Tijdens de race op zondag wisten ze hun eerste plaats netjes vast te houden. Het podium was verdeeld over drie merken. De eerste plaats ging dus naar de Shelby Daytona Cobra, op de tweede plaats eindigde de AC Cobra van Andy Wolfe en James Hanson en op de derde plaats vonden we de Jaguar E-Type van John en Gary Pearson.

Het klapstuk van het evenement blijft natuurlijk de zes uren, we bleven voor de kwalificatie op vrijdag. De kwalificatie starte in het schemerdonker en dat geeft echt een heel andere sfeer. De pitboxen baden in het licht terwijl buiten alles donker is met uitzondering van de sterke koplampen van de auto’s natuurlijk. Ik had al dikwijls gezegd eens te willen blijven tot het donker zou zijn en ik kan het iedereen aanbevelen. De gloeiende remschijven is maar één van de ‘special effects’ die je overdag niet te zien krijgt.

De speciale sfeer is fijn maar het gaat natuurlijk over het racen! Het was enigszins te verwachten met zoveel Ford GT40’s aan de start maar de dominantie tijdens de kwalificatie was toch echt wel overweldigend. De eerste 10 plaatsen werden allen ingenomen door deze mythische wagens. Het duo Jim Farley (USA) en onze Eric Van De Poele eisten met hun Ford GT40 de pole positie op. Tijdens de race hebben ze hun polepositie helaas niet kunnen verzilveren. In het totale klassement ging de winst naar hoe kan het ook anders een Ford GT40 met aan het stuur het trio Walker, Griffiths en Shedden. Ze reden een geweldige race waarin hun beste rondetijd op 2:49.533 lag. De snelste ronde werd gereden door Count Oeynhausen met een Ford GT40, hij zette een rondetijd neer van 2:44.618.

Op zondag was het hoogtepunt zonder twijfel de Ford GT40 – Le Mans ’69 Revival. Het is dus nu vijftig jaar geleden dat Jacky Ickx geschiedenis schreef in Le Mans met zijn overwinning. Dit weekend was hij dan ook de speciale gast hier in Spa Francorchamps. Zo gaf hij de start voor deze nooit eerder geziene Ford GT40 Revival, want zeg nu zelf wie heeft er ooit meer dan vijftig Ford GT40’s bij elkaar gezien.

De start en aankomst van de oorspronkelijke race zijn in scène gezet. Zo zagen we ook nu de Ford GT40 nummer 6 in Gulf-liverei vanaf de laatst plaats vertrekken en later als eerste aankomen.

Wat maakte nu eigenlijk die overwinning in 1969 zo speciaal?

Eigenlijk draaide alles om de typische Le Mans-start of beter gezegd het protest van Jacky Ickx hiertegen. Jacky Ickx pleite namelijk voor het afschaffen van de Le Mans-start maar ook nu weer ving hij bot. Als protest wandelde hij bij de start rustig naar zijn Ford GT40, gespte zich veilig vast in zijn race-harnas en vertrok als allerlaatste van het veld. Deze toch wel opmerkelijke actie van Jacky Ickx oogste veel bewondering en legde het probleem van de Le Mans start bloot. Jacky Ickx vertrok met zijn Ford GT40 – serienummer 1075 dus als laatste. Deze wagen had het voorgaande jaar de 24 uur van Le Mans gewonnen en nu keek hij dus aan tegen een hele reeks inhaalmanoeuvres over het lange circuit. Een overwinning leek dan ook bijna onmogelijk. En toch reed hij na 24 uur racen als eerste over de eindmeet. Veel marge was er echter niet want de voorsprong bedroeg amper 120 meter op de wagen die als tweede finishte. Hij oogstte door deze prachtige race heel wat respect en bezorgde de Ford GT40 daarmee de vierde overwinning op rij.

Conclusie: De Spa Six Hours zouden bij geen enkele classic car liefhebber op de agenda mogen ontbreken. Wij waren al fan en het is ook dit jaar weerom bevestigd. Een top evenement met heel veel variatie en knappe machines. En uiteraard komt er veel volk naar de Spa Six Hours maar het is nooit te druk dus noteer volgend jaar al op je agenda!

Foto’s en verslag: Patrick Verheeken.