Would you rather read in English click HERE.
Dit is deel 2 van ons verslag van de Scotlandrally. Lees hier deel 1.
5 augustus 353 km:
Geloof het of niet maar zowel ikzelf als Loïc hebben beiden goed geslapen! Na een verkwikkende douche en het opruimen van de tent konden we aanschuiven voor het ontbijt.
Dat bleek geen seconde te vroeg te zijn want plotsklaps gingen alle hemelsluizen open! We zaten gelukkig droog en het was best grappig om zien hoe er plots in actie werd geschoten om de tenten nog enigszins droog op te vouwen (hopeloos te laat volgens mij).
Vandaag verlaten we Engeland en rijden we Wales binnen. Wales telt maar liefst drie natuurparken waarvan we er vandaag twee aandoen.
De eerste stop was al gelijk een dilemma want op onze routeblad stonden drie bestemmingen dicht bij elkaar. Bath, Castle Combe en Bristol. Alle drie doen was onmogelijk dus kozen we voor Castle Combe en Bristol.
Castle Combe is een dorpje waar de tijd is blijven stilstaan, het is meermaals uitgeroepen tot mooiste dorpje van het UK.
Hierna trokken we verder naar Bristol wat een zeer aangename stad bleek om in rond te lopen. De overdekte markt met tal van eetstalletjes zorgde ervoor dat we in de namiddag geen honger zouden hebben. 
Ook de talrijk aanwezige Street Art is zeker de moeite van het bekijken waard. Er zitten echte kunstwerken tussen. Ook de controversiële kunstenaar Banksy heeft hier enkele werken achtergelaten. Bristol is zeker een aanrader om terug te bezoeken!
De route liep verder door Brecon Beacons, één van de natuurparken van Wales. Hier rijden is echt genieten. Het is een beetje werken want 100 rechte meters kom je hier niet tegen. Het is letterlijk rijden van bocht naar bocht in een prachtige omgeving, zalig gewoon.
Volgende stop zou Harlech Castle zijn, een rit van 183 km. Aangezien we vrij lang bleven plakken in Bristol kwamen we een beetje in tijdnood en besloten om maar kort te stoppen en dan direct door te rijden naar de camping. Deze bestemming lag in Snowdonia, het tweede natuurpark in Wales. Zo mogelijk nog mooier om door te trekken.
We kampeerden in Cwellyn Arms aan de voet van het meer Llyn Cwellyn, een meer dat in het midden tot 40 meter diep is. 
Op deze camping waren goede sanitaire voorzieningen en we kregen het advies ervan te genieten aangezien het de komende twee dagen minder zou zijn… Na het eten van een lekkere pasta werd er vooral nagepraat over de belevenissen van de dag. Het bleek echt niet eenvoudig te zijn om over een schaap te springen. Eerder vandaag had ook een deelnemer diesel in een oude Mini gedaan. Wonderwel is dit mits technische ondersteuning goed gekomen en waren de deelnemers voltallig aanwezig om de nacht door te brengen.
6 Augustus 307 km:
De eerste manche van de dag liep langs het dorp met de langste naam ter wereld “Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch” Wij hebben niet de moeite gedaan om het te proberen uitspreken maar mocht je interesse hebben dan kan je op YouTube diverse filmpje vinden hoe het moet. 
Vervolgens stopten we bij Conwy Castle waar we even rondliepen en vervolgens weer op zoek gingen naar een koffiebar (het zou onze persoonlijke rode draad worden).
Eens we Conwy Castle achter ons lieten hadden we de keuze om Manchester, Liverpool of Everton te bezoeken. Onze keuze viel op Liverpool en dit omdat het een havenstad is en ook omdat het de hometown van de Beatles was.
Liverpool is een grote stad die je onmogelijk op een dag helemaal kan bezoeken laat staan op enkele uren. Ook hier kunnen we stellen dat het een proevertje was om te weten dat we zeker nog eens terug moeten komen.
Van Liverpool ging het naar Preston, dit stadje huisvest de eerste KFC buiten de Verenigde staten. Echter vanwege de tijdsdruk besloten we Preston te laten voor wat het was en door te rijden naar Piel Island. Er was ons eerder al doorgegeven dat we zeker op tijd moesten zijn omdat de overzetbootjes niet heel de tijd varen vanwege de getijden. Vanaf dag één waren er twee WhatsApp groepen, eentje van de organisatie en eentje voor de deelnemers onderling. We hadden al berichten zien passeren dat de zee nogal woelig was maar dat de overzet bleef varen en dat we ons geen zorgen hoefden te maken.
Eens aangekomen aan de overzetplaats moesten we een heleboel spullen meenemen want we zouden kamperen op Piel Island. Al vanaf het moment dat we de auto openden voelden we dat er een zeer sterke wind stond. Dat beloofde voor de overtocht!
De schippers hadden besloten om wegens veiligheidsoverwegingen telkenmale slechts acht mensen mee te nemen i.p.v. de gebruikelijke twaalf. Ik weet niet of er uitspraken voor bestaan maar als we zeggen dat zowat iedereen nat was tot in zijn/haar onderbroek zegt dit wellicht genoeg. We kregen hele golven koud zeewater over ons. Bij ons waren de slaapzakken redelijk droog gebleven maar bij sommigen waren die helemaal doorweekt. Dit zou niet hun beste nacht worden. 
Het avondeten werd voorzien door de enige pub op het eiland waarna we ook kennis konden maken diverse goed getapte pints of een stevige Whisky. Op Piel Island ging ook gefeest worden en er moest niet op een decibel meer of minder worden gekeken want we waren de enige gasten op het eiland …
Er was vollen bak ambiance en het feest duurde tot in de vroege uurtjes.
Uiteraard hebben we ook weer filmmateriaal hetwelk je hierboven kan terugvinden.
Nieuwsgierig naar het vervolg van onze trip? Keer binnen enkele dagen weer naar Wheels & Things!
Verslag: Patrick Verheeken
Foto’s: Patrick & Loïc Verheeken
Film: Loïc Verheeken
