De zomer van 2018 was niet enkel héél warm maar voor de oldtimerfans ook vrij druk met vijf events in een tijdspanne van zes weken.

Er was een eerste luik in juli met drie opéén volgende weekends. Gestart werd er met de Le Mans Classic, dit werd gevolgd door het Festival of Speed in Goodwood en daarna Silverstone Classic. Na een vrij weekendje ging het begin deze maand richting Schloss Dyck voor de Classic days en het tweede weekend van augustus is de vaste datum voor de Oldtimer Grand Prix op de Nürburgring. Wij waren aanwezig op het FOS in Goodwood en op de Classic days van Schloss Dyck. De Nürburgring OGP is voor ons een vaste waarde op onze kalender en wij waren uiteraard van de partij voor editie 46. Dit wil zeggen dat de Automobil Club van Duitsland reeds in 1973 startte met de organisatie. In de loop van de jaren is dit uitgegroeid tot een megaevent en wij kunnen het iedereen aanbevelen. De locatie met het huidige circuit, de mytische Nordschleife en de ruïnes van de Nürburg burcht vormen een perfect kader voor deze organisatie.

Dat Duitsland met zijn grote autotraditie zorgt voor het grootste aantal toeschouwers is vrij logisch maar ook de omringende landen zoals Nederland, Frankrijk en België waren goed vertegenwoordigd. Engelse fans waren ook in grote aantallen aanwezig maar die vind je altijd op elke classic manifestatie. Het toch vooral Duitse publiek leeft ook actief mee met het aangeboden programma. Na de wedstrijden wordt er luid geapplaudisseerd en gezwaaid voor de deelnemers die op hun beurt ook het publiek begroeten. Nergens anders gebeurt dit zo intens. Ook draagt bijna de helft van de toeschouwers een aangepast kledingstuk van de organisatie. Deze brengen jaarlijks een complete collectie uit met t-shirts, sweathers, jassen en petten. En verkopen doen ze ! De fans worden ook vakkundig bijgestaan door héél bekwame en enthousiaste commentatoren die voor een perfecte verslaggeving zorgen. Dit jaar werd het wedstrijdprogramma nog uitgebreid en was er al vanaf 8 uur ’s morgens motorengeronk te horen. Op zaterdagavond werd er ook gereden tot 21u30. Wedstrijden bij valavond en een mooie zonsondergang zorgen altijd voor een speciale sfeer.

Traditioneel zijn de meeste grote internationale raceklassen aanwezig. Deze worden uiteraard aangevuld door de typische Duitse reeksen zoals de DTM en DRM. Deze wedstrijden werden betwist voor volle tribunes en zorgden zoals vroeger voor veel spektakel.

We gaan van start met de DRM wedstrijden. Hier vinden we ook vooral Duitse merken zoals BMW, Porsche en Ford in groep 2/4 of 5 aan de start. In de twee verreden wedstrijden was telkens Peter Mücke met zijn machtige en imposante Zakspeed Ford Capri turbo de beste. Op zaterdag werd het podium vervolledigd door de BMW M1’s van Michael Kammerman en Achim Heinrich. Deze laatste werd op zondag van het podium verdrongen door de Porsche 935K3 van Urs Beck.

De recentere DTM en STW wagens rijden maar één wedstrijd die deel uitmaakt van het Tourenwagen Classics kampioenschap. De meeste wagens zijn van de periode 1984 – 1999. De vroegere Duitse kampioenschappen zorgen voor het grootste aantal deelnemers maar we zagen toch ook auto’s uit het Engelse BTCC en Italiaanse Superturismo kampioenschap. De DTM wagens van half jaren 90 zoals de Mercedes C, 190 E, Alfa Romeo 155V6ti of Audi 80 Competition zijn de snelsten van het veld. Deze laatste was trouwens bij Audi zelf nooit in dienst. Ze hadden dit model wel ontwikkeld maar na een schandaal met de niet conformiteit van hun V8 model hadden ze zich teruggetrokken uit de DTM. De opvolger werd door henzelf niet ingezet. Pas vele jaren later zou hij opduiken in dit nieuwe classic kampioenschap. De overwinning ging naar de Alfa Romeo 155V6ti van Stefan Ripp voor de Mercedes C klasse van Thorsten Stadler. Een mooie derde plaats was er voor de ex BTCC Renault Laguna Williams  van Alexander Schmidt. Deze wedstrijd was een echt spektakelstuk met duels en spijtig genoeg ook de nodige chrashes. Zo knalde een Opel Astra pardoes in een BMW M3 met een opgave als gevolg voor beide wagens. Ook waren er regelmatig deelnemers die hun bocht misten of in de zandbak sukkelden. Het aantal deelnemers aan deze reeks zit in stijgende lijn. We zien er regelmatig nieuwe verschijnen. Ze gebruiken ofwel nog de originele auto’s van toen of replica’s die perfect nagemaakt zijn. Zo zagen we een splinternieuwe BMW M3 Groep A van 1988 te koop die direct in deze reeks van start kan gaan. Perfect opgebouwd zoals dit toen ook het geval was bij de BMW Motorsport wagens en volledig conform het toenmalig reglement. Deze modellen worden terug nieuw gebouwd omdat de prijzen van de toenmalige originele versies ondertussen nog hoger liggen. Onder de deelnemers was de BMW M3 E30 die in 1987 voor de allereerste overwinning zorgde van dit model. Meer dan 1400 zouden er nadien nog volgen. Aan het stuur van deze voormalige M3 van het Vogelsang team zat zijn  ondertussen 74 jarige originele bestuurder Harald Grohs. Aan zijn rijstijl kon je niet merken dat zijn piloot ondertussen al ver boven de pensioenleeftijd zit.

Wagens uit deze reeks kunnen ook deelnemen aan de Tourenwagen Revival. Dit is echter niet in wedstijdvorm maar een regelmatigheidsrit. Het is de bedoeling om meerdere ronden af te leggen en de meest regelmatige is de winnaar. In deze serie is snelheid dus minder belangrijk en hoeft de eigenaar de mechaniek niet tot het maximale te belasten. In deze reeks zijn ook wagens uit het toenmalige DRM toegelaten en we konden vaststellen dat er héél mooie tussen zaten. Verschillende BMW M1’s, M3’s en 30CSL modellen namen het op tegen een Steinmetz Opel Commedore of Omega Jägermeister. Verder waren er ook nog een Volvo 850, een De Tomaso Pantera en verschillende Porsche’s aanwezig. We zagen ook een perfecte replica van een AMG Mercedes 190 E Evo 2 model in Zung Fu uitvoering van de Maca Guia wedstrijd in 1991. En perfect was hij zeker.

Een reeks waarbij dit regelmatigheidssysteem ook wordt toegepast is de Vintage Sports Car Trophy. Hier is er plaats voor alle auto’s die dateren van voor de tweede wereldoorlog. Merken als Bugatti, Bentley, Alvis, Riley, BMW en Mercedes zorgen voor het startveld. Wel een gigantisch verschil in formaat als je een Mercedes SSK naast een BMW 328 ziet voorbij komen. Om deze reeks nog wat beter tot zijn recht te laten krijgen deze een plaats in de oude historische paddock die tot 1983 voor alle wedstrijden gebruikt werd. In de toenmalige pitboxen was er enkel plaats voor gereedschap en niet voor auto’s. Deze werden reden toen vanuit deze paddock via een tunnel naar de pitlane. Een traditie die met deze reeks nog altijd in ere wordt gehouden. Pure nostalgie!

Naast het wedstrijdprogramma dat van ’s morgens tot ’s avonds loopt zijn er nog allerlei andere activiteiten in en rond de paddock’s. Zo zijn er grote standen van de automerken die ook als sponsor van het evenement optreden. De hospitality van Porsche is om het op zijn zachtst te zeggen indrukwekkend. Jammer genoeg is hun grootste tent voorzien voor allerhande feestelijkheden. Wat de tentoongestelde auto’s betreft waren we eerder wat teleurgesteld. Voor hun 70 jarige verjaardag hadden we toch iets meer verwacht. Hun parking van hun deelnemende klanten was ook goed gevuld met bijna alle types. Ook Ferrari, Alfa Romeo, Jaguar en Volvo waren aanwezig maar geen enkele van deze kwam nog maar in de buurt van de Porsche infrastructuur.

Dat deze sponsors ook hun invloed lieten gelden op het wedstrijdprogramma was ook vrij duidelijk. Twee wedstrijden van de Porsche Carrera Cup en van een Ferrari wedstrijd van hun Duitse club met 360/430 en 458 modellen hadden we niet echt verwacht maar waren toch aanwezig. Nu bij de Ferrari’s waren er dan nog wat oudere modellen bij maar bij de Porsches ging het wel over huidige nieuwe wagens en dan zien die er ook nog eens allemaal het zelfde uit. Voor ons niet echt nodig. De Porsche wedstrijden werden wel afgevlagd door internetfenomeen en Porsche verzamelaar Magnus Walker. Deze hadden we vorig jaar ook ontmoet op de OGP en blijkbaar is hij ook fan want hij was er opnieuw.

Voor ons dan toch liever het oudere materiaal en met het FIA Masters Historic Championship zitten we opnieuw bij één van onze favoriete reeksen. Deze één uur durende wedstrijd voor sportcars tussen 1965 en 1975 zijn altijd de moeite waard. Het startveld was deze keer niet zo groot als anders en het waren vooral Lola en Chevron wagens die op de startgrid stonden. Maar ook Porsche was vertegenwoordigd. Slechts vier wagens maar welke ! Een 906, twee 910 modellen en een Gulf Porsche 917. Dat motorinhoud in deze reeks minder van belang is bewezen de kleine 2 liter Lola modellen die vlot hun grote broers T70 met hun grote Chevy V8 motoren moeiteloos konden volgen. Een safetycar halfweg de wedstrijd zorgde ervoor dat toch een Lola T 70 met de overwinning kon gaan lopen. Kleine broer T290 werd enkele seconden later tweede. De eerste zes plaatsen gingen alle naar wagens van Lola. De imposante Gulf Porsche vertoefde constant in de tweede helft van het klassement maar dat maakte weinig uit. Het zien en vooral horen voorbij komen van deze 12 cilinder zijn een lust voor het oog en gehoor.

Onze ondertussen legendarische Go Pro camera was deze keer gemonteerd op een nog meer legendarische auto. Een door HK Engineering ingezette Mercedes 300 SL van 1955 die bestuurd werd door Christian Jäger. Het korte fragmentje kan u hierboven bekijken. De 300 SL nam deel in de wedstrijd voor GT wagens tot 1961. Van deze SL mag U binnenkort een apart verslag verwachten.

Met het FIA historic F1 Masters kampioenschap zijn we aangekomen bij de single seaters klassen. De F1’s rijden twee wedstrijden van 30 minuten. De stijd voor de overwinning ging tussen twee Williams FW 07’s van Padmore en D’ Ansembourg en de Tyrrell 012 van Martin Stretton. Op zaterdag was de overwinning voor Nick Padmore voor Martin Stretton en Christoph D’Ansembourg. Mooie duels en een mooi resultaat. Op zondag waren het opnieuw deze tenoren die voor animo zorgden en deze keer was het de Benetton Tyrrell van Stretton die als winnaar werd afgevlagd voor de beide Williams wagens.

Bij de nog oudere Grand Prix Cars tot 1965 waren het vooral de kleine Cooper’s en Lotussen die het mooie weer maakten. Ze zien er niet direct spectaculair uit maar als je hun piloten door de bochten ziet driften, en ja die term is hier zeker op zijn plaats, dwingen ze toch wel een vorm van respect af. De stuurbewegingen gaan continu van links naar rechts en ze schuiven soms door de bochten met hun stuur dat in de rechtuitstand staat. Peter Horsman won met zijn Lotus beide wedstrijden voor de Cooper van Rod Jalley. Onder de deelnemers bevond zich ook een Maserati 250F. Normaal gezien vinden we er hier altijd wel meerdere exemplaren van dit type maar deze keer was hij de enige. Jammer genoeg moest piloot Klaus Lehr zijn prachtige 250F na een opgeblazen motor met de daar bijhorende spin aan de kant zetten. Gelukkig voor hem zonder verdere koetswerkschade.

Met de Masters Endurence Legends zijn we bij de meest recente auto’s van het weekend ( op de Porsche Carrera Cup na natuurlijk ) beland. Deze reeks is bedoeld voor wagens met een Le Mans achtergrond en deelname in de etmaalrace tussen 1995 en 2013. We zagen deze nog vrij jonge reeks reeds aan het werk tijdens de Spa 6 Uren in september vorig jaar. Het deelnemersveld was toen iets groter en toen waren er ook pak meer GT wagens aan de start. Nu heb je niet veel deelnemers nodig om er een mooie wedstrijd van te maken. Drie zijn voldoende. We zagen twee keer een pracht van een wedstrijd tussen de Lola Mazda B12/60 van Steve Tandy, de Lola Aston Martin DBR 1-2 van Christophe D’ Ansembourg en de Oreca 03 LMP2 van James Henson. Op zaterdag ging de overwinning naar de Mazda Lola van Tandy voor de Oreca 03 van Henson en de Lola DBR 1-2 Aston van D’ Ansembourg. Deze was dan weer de beste op zondag voor de Tandy en Henson. De Aston Martin Lola DBR 1-2 in Gulf uitvoering was ook de mooiste van het startveld. Met zijn machtige 6 liter V12 motor zorgde hij ook voor één van de beste sounds van gans het weekend. In de GT reeks was er ook een Aston Martin aan de start. Deze in British Racing Green uitgevoerde DBR9 had de zelfde motor als zijn grote broer maar zijn geluid was iets minder imposant dan zijn grotere broer. We merkten ook een Lola MG EX 257 op van 2004. Deze leuke verschijning werd bestuurd door één van zijn originele piloten van toen. Jammer genoeg zette Mike Newton zijn MG in de vangrails en beschadigde hierbij gans de achterkant van zijn wagen.

Naast het wedstrijdprogramma zijn er nog een aantal andere activiteiten. Zo krijgen oldtimerfans de mogelijkheid om op vrijdag een ronde te rijden op de mytische Nordschleife. Op zaterdag waren er ook reeksen voor deelnemers aan de OGP om met hun racewagen het zelfde te doen. Ook zie je overal merkenclubs staan. Zo stond de Renault club op bijna 2 kilometer van de ingang van het circuit maar dit kon blijkbaar de pret niet bederven. Ze stonden dan weer wel in de nabijheid van de Nordschleife. Misschien was dit dan weer wel een bewuste keuze ?

Dit jaar was er ook aan het comfort van de toeschouwers gewerkt. Een reuzenscherm stond opgesteld op het dak van de pitboxen. De toeschouwers op de hoofdtribunes aan start en aankomst konden op deze manier alle wedstrijden volledig volgen, deze tribunes waren dus natuurlijk ook veel beter bevolkt dan de vorige jaren. De belangrijkste wedstrijden konden ook door de thuisblijvers  gevolgd worden via een livestream en voor de eigenaars van een smartphone was er vanaf deze editie een event app. Uitslagen, commentaren en livestream konden zo gevolgd worden.

Elk jaar is traditiegetrouwe hoofdsponsor Motor Klassiek met een grote tent aanwezig in de paddock. Naast hun ondertussen beroemde koffie en bijhorende verzamelaars koffietassen ( deze waren op zondagmiddag allen uitverkocht ) had Motor Klassiek gezorgd voor een expo voor de 70 jarige verjaardag van Lotus. We konden wel appreciëren dat deze nu eens in de kijker werden gezet. Het moet niet altijd Porsche zijn. Er waren zowel racewagens als serie modellen in de expo. Lotus Classic had zijn medewerking verleend door een Formule 1 van het type 49B met Gold Leaf sponsering uit te lenen. Clive Chapman, de zoon van de geniale Lotus oprichter Colin, was zelf aanwezig om de expo te openen. De 99T Honda in Camel geel van de grote Ayrton Senna was er ook bij. Dit is de laatste Lotus F1 die een Grand Prix wedstrijd als winnaar kon afsluiten. Jammer dat er geen John Player Special wagen bij was maar zo zagen we er dan weer twee stuks in de F1 wedstijden.

Wij waren twee dagen aanwezig en moeten we eerlijkheidshalve nog zeggen dat we eigenlijk niet alles hebben gezien. Zo zijn de Formule 3 en Formule Lurianni wedstijd aan ons voorbij gegaan. Volgende jaar misschien toch best drie dagen gaan?

Verslag: Joris de Cock
Foto’s: Joris de Cock, Patrick Verheeken, Loïc Verheeken, Annick Roels.