Als we een uitzonderlijke auto zien kunnen we er niet voorbij zonder deze eens volledig te bekijken en in dit geval was het zelfs een héél uitzonderlijke : een Bentley EXP Speed 8 in zoals het hoort : donker British Racing Green.

Groot was onze verwondering toen we dit exemplaar aantroffen in de pitbox van de Global Endurence Legends. Dit is een reeks waar eigenaars van GT wagens van de verschillende klassen van GT1 via GT2 tot GT3 kunnen deelnemen. Deze worden aangevuld met proto’s vanaf de jaren 2000 gaande van LMP1, LMP2 tot IMSA uitvoeringen uit de USA. Het rijden gebeurt niet in wedstrijdverband maar in demoreeksen die 40 minuten duren. Het is de bedoeling om de eigenaars van deze wagens te laten genieten zonder dat ze al te veel risico’s dienen te nemen.

Dat we hiertussen een Bentley zouden vinden hadden we nu niet echt verwacht. Van dit type zijn slechts 8 exemplaren gebouwd en 7 hiervan zijn nog altijd in het bezit van Bentley ( of VW ). Eén Speed 8 is ooit verkocht aan een verzamelaar en na omzwervingen in Japan en in de USA werd dit exemplaar in 2012 geveild door RM Auctions in Montery voor 2.5 miljoen dollar.

Volkswagen wilde na hun overname van het Engelse prestigemerk waar ze eigenlijk véél te veel geld voor hadden betaald het sportieve imago van Bentley een zetje geven. Een deelname aan de 24 uren van Le Mans bleek hiervoor de ideale oplossing. De “Bentley boys” trokken opnieuw naar Le Mans in navolging van hun illustere voorgangers die tussen 1924 en 1930 met hun gigantische modellen als de Speed Six en 3 Liter Super Sport vijf keer in de pioniersjaren deze wedstrijd op hun palmares konden zetten. Bentley verkocht deze wagens en spoorde hun gefortuneerde klanten aan om er mee deel te nemen aan wedstrijden. Hier is ook de term “Bentley boys” ontstaan. Het verschil met de Speed 8 was wel dat het toen nog volledig echte Bentley’s waren. Voor de ontwikkeling van de Speed 8 kon Bentley gaan shoppen bij zustermerk Audi.  Deze waren met hun R8 sinds 1999 begonnen aan een Le Mans campagne en vanaf 2000 konden ze deze ook als winnaar afsluiten. Een overwinning in Le Mans blijft natuurlijk altijd een prestatie maar het moet gezegd worden dat Audi in die jaren weinig concurrentie had. Op een Amerikaanse eigenbouw van Panoz en het privéteam van Henri Pescarolo na die het toch dapper probeerden kon niemand een vuist maken tegen het grote Audi. Bentley kreeg de beschikking over de technology van de winnende R8 maar trad wel aan in een andere reeks. De Speed 8 werd gebouwd met een dicht koetswerk en werd zo een LM GTP. De motor werd volledig overgenomen van de Audi R8, deze was enkel voorzien van een iets chiquer kleppendeksel met een grote B er op.

In 2001 werd voor de eerste gestart in de etmaalrace en met succes want één van de twee deelnemende wagens eindigde bij de eerste poging op het podium na  twee Audi R8’s. Andy Wallace, Butch Leitzinger en onze landgenoot Eric Van de Poele eindigden met 306 afgelegde ronden op de derde plaats met hun EXP Speed 8 met startnummer 8. Het tweede exemplaar met startnummer 7 diende de strijd te staken na 56 ronden en zo konden Martin Brundle, Stefan Ortelli en Guy Smith al vroeg inpakken.

Met zo’n prestatie verwacht je dat Bentley het volgende jaar een poging doet voor de overwinning maar voor 2002 wordt er vreemd genoeg maar één Speed 8 ingeschreven. Enkel nummer 8 zal deelnemen met de zelfde bemanning als in 2001. Deze keer eindigen ze net naast het podium op P4 na drie Audi’s R8 die een perfecte hattrick realiseren. De nummer 1 op de eerste plaats, nummer 2 op de tweede en nummer 3 op de derde.

Na dit resultaat trekt Audi zich officieel terug uit de 24 uren van Le Mans om te werken aan de ontwikkeling van een opvolger die uitgerust zou worden met een dieselmotor. Deze zal drie jaar later debuteren in Le Mans en we weten ondertussen allemaal dat ze dit beter niet gedaan hadden want dieselgate zou hun veel later nog veel koppijn  en financiële zorgen brengen. Er gaan  enkele R8 modellen naar privéteams zoals het Japanse GO en het Amerikaanse Champion. Zij zullen in de editie 2003 de tegenstanders worden van de Bentley boys die ondertussen werden uitgebreid met Audi piloten zoals Tom Kristensen en Rinaldo Capello. Deze laatste twee worden gekoppeld aan de Engelsman Guy Smith en zullen de nummer 7 besturen. In de nummer 8 zullen Johnny Herbert, David Brabham en Mark Blundell plaats nemen.

Als voorbereiding op de Le Mans wedstrijd trekken de Bentley’s in maart 2003 naar de USA om deel te nemen aan de 12 uren van Sebring. Daar moeten ze het afleggen tegen hun collega’s van Audi die op de eerste twee plaatsen eindigen. De Bentley’s worden derde en vierde. De Speed 8 met startnummer 7 die in Sebring vierde werd is de wagen die we zagen op Spa Classic. Hij was voorzien van de deelname stickers van IMSA en Sebring.

Voor de Le Mans wedstrijd krijgen de Bentley mannen hulp van het Joest team. Deze ervaren Duitsers helpen de klus klaren en de EXP Speed 8 met startnummer 7 wint met Tom Kristensen, Rinaldo Capello en Guy Smith de wedstrijd voor hun collega’s met het nummer 8. Daarna volgen er twee privé Audi’s. Met deze overwinning komt er een einde aan de racecarrière van de Speed 8. Drie Le Mans en één Sebring deelname blijken voldoende om hem in de geschiedenisboeken te laten belanden.

We hadden al enkele keren een Speed 8 zien staan in een museum of expo maar tot nu toe enkel in statische vorm. Daar is sinds Spa Classic en Peter Auto verandering in gekomen. De vrij lage en brede Bentley is toch een vrij imposant ding om voorbij te zien komen. Jammer genoeg moest hij na enkele ronden al terug naar de pitbox en hebben we hem daarna niet meer op het circuit gezien. Hieruit blijkt nog maar eens welke complexe auto’s dit zijn, zelfs om demo rondjes te draaien. De drie aanwezig techniekers hadden dan ook hun handel vol maar hun arbeid was niet in verhouding met het aantal afgelegde ronden. Het personeelsbestand per wagen tijdens de Le Mans overwinning in 2003 lag met ongeveer 35 man per auto dan ook een pak hoger.

Niettegenstaande zijn heel beperkt optreden was de Bentley EXP Speed 8 toch één van de hoogtepunten van Spa Classic en wij hopen hem zeker nog eens terug te zien met een langere rijtijd. Misschien wel al op de Spa 6 hours in september ?

Verslag & fotos: Joris de Cock.