Een weekendje naar zee stond voor dit jaar nog op ons programma. Bij Wheels & Things zoeken we dan de ideale combinatie van zon, zee, strand en……..een circuit. Inderdaad, U zal het ongetwijfeld wel geloven dat onze favoriete badplaats zich niet in België bevindt, maar in het Nederlandse Zandvoort. Daar stond begin september voor de zesde keer de Historic Grand Prix van Zandvoort op het programma. Deze nog vrij jonge organisatie heeft zich op korte tijd weten op te werken tot één der grotere en kwalitatieve Europese organisaties.

Het sympathieke circuit dat zich vlak aan de Noordzeekust bevindt en met vloeiende bochten door de duinen loopt, is zeer geliefd bij de meeste piloten. Het Nederlandse asfalt zorgt voor veel grip en dat is nou net iets waar zowel de beroeps- als de amateur rijders wel van houden. De toeschouwers kunnen kiezen tussen het volgen van de wedstrijden in het paddock gedeelte en tribunes of kunnen opteren voor een bezoek aan de duinen waar je alles van zeer nabij en heel goed kan volgen in een ware vakantiesfeer. Een unieke historische locatie waarvoor je heden ten dage met grote zekerheid geen bouwvergunning meer voor kan verkrijgen.

Op het programma vinden we internationale reeksen zoals de F1 Historic Masters en Sport- en Grand Prix cars. Deze worden aangevuld met wedstrijden voor F3 wagens en reeksen voor lokale Nederlandse GT en Toerwagens. Naast het raceprogramma wordt er ook plaats gemaakt voor verschillende demo reeksen met werkelijk héél, héél mooie auto’s. De organisatie heeft het geluk dat twee van zijn hoofdsponsors, Porsche en BMW, beschikken over een immens grote classic racewagens collectie en dat die bereid zijn om deze naar Zandvoort te brengen.

Waar we op de OGP Nürburgring  ons nog afvroegen waarom Porsche geen racewagens had meegebracht, hadden we hierover op Zandvoort geen reden tot klagen. Porsche classic had vijf pareltjes meegebracht uit Stuttgart en dit waren zeker niet de minste! Twee weken na de OGP op de Ring zagen we opnieuw een 917 exemplaar rondrijden op een circuit. Deze keer niet in Martini maar in de even historische Gulf kleuren. Jan Lammers was de geluksvogel van het weekend want hij mocht er plaats in nemen. De ex John Wyer 917 met chassisnummer 917/015-35 heeft op zijn palmares een overwinning in de 1000 km van Francorchamps in 1971 en haalde nadien nog een tweede plaats in Buenos Aires en een derde in Watkings Glen. Hierna werd hij omgebouwd tot taxi om van 1972 tot 1979 er Porsche VIP’s mee rond te voeren op hun testcircuit in Weissach. Porsche had met de 908/3 ook de opvolger van de  917 meegebracht. Deze kleine open spyder, die met zijn zeer laag gewicht van 545 kg vooral thuis was op bochtige circuits, werd ook gebruikt voor de toenmalige Targa Florio die werd georganiseerd op de openbare weg op de kronkelige banen van het eiland Sicilië. De 908/3,  uitgerust met centraal ingebouwde 8 cilinder boxermotor, won in 1970 zowel de 1000 km op de Nürburgring als de Targa Florio.
We blijven bij de Spyders met de RS uit 2006. Deze LMP2 wagen die oorspronkelijk enkel door Porsche in Amerika via het team van Roger Penske werd ingezet, zorgde voor prachtprestaties door zusterfirma Audi het soms heel moeilijk te maken.  Verschillende keren kon Porsche zelfs met de algemene overwinning gaan lopen voor hun collega’s van Audi met hun diesels. Ja, Audi wilde in die jaren de Amerikanen laten zien dat hun Diesels een beter alternatief was als de Amerikaanse benzineauto’s. Deze beslissing zouden ze tien jaar later nog betreuren na het uitkomen van hun Dieselgate affaire.  2008 zou een topjaar worden voor de RS Spyder. De gele DHL Porsche wint de 12 uren van Sebring voor het fabrieks Penske team en een Nederland privéteam kan in de  24 uren van Le Mans de overwinning pakken in de LMP2 klasse.

Een vierde Porsche icoon was de algemene overwinnaar van de 24 uren van Le Mans in 1981; de Jules Porsche 936/81 waar Derek Bell en Jacky Ickx een vrij eenvoudige zege mee pakten. Porsche had voor deze editie de luchtgekoelde motor vervangen door een watergekoelde, die ze later zouden monteren in hun volgend succesnummer de 956. Afsluiten doen we met een vroeg Martini exemplaar van de 911 Carrera RS van 1972. Deze wagens stonden opgesteld in een  Porsche Classic dorp dat een weergave was van oudere pitbox combinatie die voorzien was van de bijhorende posters en uitrusting. Leuk om te zien.

De collega’s bij BMW hadden het anders aangepakt. Daar stonden de wagens zij aan zij tentoongesteld in een vrij grote tent die voorzien was van infoborden en foto’s uit de BMW Motorsport geschiedenis. BMW Classic had dit jaar slechts drie wagens meegebracht.  De Brabham BMW BT 52 turbo van Nelson Piquet – zie ons artikel de Brabhams van Mr E – die door Jan Lammers ( ja weer hij, echt wel de geluksvogel van het weekend met eerst de 917 Gulf en nu de BT52 ) werd bestuurd. Naast deze Brabham stond een prachtexemplaar van de BMW 328. Deze was ooit winnaar van de allereerste race die in 1939 in Zandvoort werd georganiseerd. Omdat er toen nog geen circuit was, werd de wedstrijd betwist in de straten van de badplaats. De derde deelnemer die vanuit München kwam was de 320i turbo Jägermeister groep 5 uit het DRM van 1979. Deze door het GS team uit Freiburg ingezette auto had de directe steun van BMW Motorsport en meer bepaald Paul Rosche. Zij hadden de ultieme turbo versie van hun model E21 klaargestoomd voor het Duits Kampioenschap. De rechtsgestuurde 320i werd bestuurd door de talentvolle Markus Höttinger die kort daarna om het leven kwam in de F2 wedstrijd.  De ervaring die met deze 320i werd opgedaan zou later gebruikt worden voor de ontwikkeling van de F1 turbomotor. Deze oranje Jägermeister  BMW werd enkel statisch tentoongesteld. BMW kreeg hulp van een Belgische verzamelaar die ook met 3 wagens aanwezig was. Als eerste had hij de legendarische BMW M1 bij in de groep 4 Procar versie, volledig getooid in de BMW Motorsport uitvoering. Verder nog de ATS D6 turbo F1 wagen van Manfred Winkelhock en een March 762 Formule 2 uit 1976. Alle drie topstukken. Ook was er een 3.0 CSL Alpina in Gösser Beer uitvoering van 1977. Dit is de Europese toerwagenkampioen van 1977. De wel heel mooi groene CSL bleek wel een replica te zijn van de originele auto, maar was toch de moeite om te bekijken.  De BMW reeks werd afgesloten met een DTM BMW M3 in volledig Marlboro outfit van het Nederlandse Carly Motors team uit 1991. Dit Nederlandse team nam toen deel aan dit hoogstaand kampioenschap met Cor Euser als piloot. De vermelding van sponsor Marlboro mocht toen in Duitsland niet meer op de wagens aangebracht worden. Enkel in de wedstrijd in ons eigen Zolder verscheen de  M3 met de volledige Marlboro logo. In de wedstrijden in Duitsland was het logo vervangen door zwarte blokjes.

De organisatie vierde ook de 50 jarige verjaardag van de overwinning van de eerste F1 wagen die uitgerust was met een Ford Cosworth motor. Het was Jim Clark die met zijn groene Lotus 49 hiervoor zorgde. De Cosworth motor werd later de standaard voor vele privé F1 teams en vele overwinningen zouden nog volgen. Classic team Lotus was met de 49 en ook drie versies van de Gold Leaf type 72 aanwezig.  Twee van deze deden mee in de demoruns. De 49 nam zelfs deel de FIA F1 wedstrijd.

Dat de moeder van alle Classic events de Goodwood Revival is bewijst dat er meer en meer toeschouwers verschijnen in een outfit uit de jaren 60. Ook waren er zoals in Goodwood demo’s met oude vliegtuigen. Jammer genoeg was de Spitfire wegens technische problemen niet kunnen opstijgen. Het zijn trouwens niet enkel oude vliegtuigen die passeren, regelmatig zagen we een grote KLM vogel die nog aan het opstijgen was van op het nabij gelegen Schiphol.

Wat ons opviel was dat de nationale Nederlandse klassen massaal veel deelnemers trekken met startvelden rond de 50 auto’s. Ook de kwaliteit ligt op een zeer hoog niveau. We zagen heel veel mooi geprepareerde amateur auto’s. Als we dit vergelijken met onze Belgische reeksen valt dit toch wel op.

Voor de motorliefhebbers was er een demo met side-cars. Hiermee wilde men in herinnering brengen dat er in de eerste jaren van het circuit veel wedstrijden voor motorfietsen werden georganiseerd.

Ook was er veel aandacht voor Formule 3 wagens met zelfs twee reeksen: één voor wagens tot 1970 en één met wagens uit de 70 en 80 jaren. We troffen verschillende wagens die in hun eerste leven een Belgische piloot hadden.  De Ralt van Thierry Boutsen en een Argo van Thierry Tassin waren beide aanwezig. Ook de Nederlanders waren ooit straffe F3 rijders met Jan Lammers en Arie Luyendijk. Deze klasse was dan ook voor velen een springplank naar hogere klassen zoals F1, Le Mans of in het geval van Luyendijk de Amerikaanse Indycar waar Arie twee keer de fameuze Indy 500 zou winnen. Hiermee zou hij zelfs naam geven aan de laatste bocht van het circuit van Zandvoort en het was op zaterdag ook in de Arie Luyendijkbocht dat er een heel zwaar ongeval zou plaatsvinden in de F1 wedstrijd. Op het einde van de tweede ronde kwamen de March 701 van de fransman David Ferrer en de Ensign van de engelsman Paul Tatterall in aanraking. Hierbij kwam de March van Ferrer zwaar in de vangrails terecht en de impact was zo hevig dat de wagen in twee stukken lag. Ferrer moest door de veiligsheidsdiensten uit de verhakkelde cockpit gehaald worden en werd ter plaatse gereanimeerd en per helikopter overgevlogen naar het ziekenhuis. Daar werd hij verder behandeld voor heel zware verwondingen. De brokstukken lagen zo verspreid over de baan dat de race direct werd stopgezet.  Hij zou ook niet meer herstart worden. Op zondag werd de tweede F1 wedstrijd verreden en de winnaar was de zelfde als op de Nürburgring Martin Stretton met zijn Tyrrell 012.

Verder waren ook nog demo’s van de Force. Dit is een groupering van eigenaars met iets recentere F1 wagens uit de turbo jaren 80 en de daarna terug atmosferische jaren 90 periode met de V12 en V10 motoren. Topmodel hierbij was de gele Benetton Ford B192 van Michael Schumacher. Verder zagen we enkele Arrows modellen, een Osella, een Coloni en een Dallara meedoen.

In deze reeks was ook een Can-Am van het merk Shadow aanwezig. Deze was toch wel een opmerkelijke verschijning. Volledig in het zwart en met heel kleine wieltjes, zo zie je ze toch niet heel vaak.

En daarmee was ons weekendje aan zee weer voorbij en zullen we weer een jaartje moeten wachten op het volgende in combinatie met de zevende editie en wij komen zeker terug !

Verslag & foto’s: Joris de Cock