Bezoek aan de 45e Old Timer Grand Prix op de Nürburgring.

Half Augustus betekent traditioneel dat het oldtimer en classic tijd is op de Duitse Nürburgring en hiermee was organisator AVD reeds aan zijn 45e editie toe. Dus mogen we toch wel stellen dat samen met Silverstone Classic en de Goodwood Revival dit één van de drie grote evenementen van het zomerseizoen is. Na de viering, half juni, van hun negentigste verjaardag was dit voor de Ring het tweede grote classic feest in korte tijd.

Ze hadden dit jaar “Racing Pur Erleben” als slogan gekozen en we konden niet anders dan dit volledig te beamen.

Het is dan wel zomer, maar daar konden we op zaterdag weinig van merken. Met temperaturen van 12 à 13 graden en af en toe een fikse regenbui was er van de opwarming van de aarde niet echt veel te merken. Zondag was het gelukkig 6 graden meer met als bonus een aangenaam zonnetje. De meer dan 50.000 toeschouwers konden hiermee genieten van een prachtprogramma in prima omstandigheden.

Wie regelmatig dit event bezoekt weet ondertussen dat dit een topklasse organisatie is met zowel internationale reeksen zoals de FIA Historic F1, Sportscars, Grand Prix cars en GT’s en deze worden aangevuld zoals dit in Duitsland hoort met hun nationale reeksen zoals de DRM, DTM, STW en ITC.

Een nieuwigheid in het programma was de Tourwagen Classics reeks. Zoals de naam het zelf al zegt is dit een toerwagenreeks waar we zowel DTM wagens uit de gouden periode 1987-1992, Groep A’s, Supertourers  en Class 1 DTM wagens vanaf 93 in terug vinden. Het grootste deel van het veld zijn de DTM wagens, wat natuurlijk vrij logisch is in Duitsland. Hier vinden we vooral BMW M3’s van het eerste model en Mercedes 190 E’s naast enkele Ford Sierra Cosworth’s RS 500.  Dit veld werd aangevuld met “Class 2” of Super Tourers zoals de BMW 320i, Ford Mondeo, Nissan Primera en Volvo S 40. Hier boven op zijn er nog enkele DTM “Class 1” wagens zoals de Alfa Romeo 155 ti en Mercedes C modellen. Een unicum was de Audi 80 in deze reeks. Deze wagen werd door Audi zelf, na het stopzetten van hun DTM programma in 1992, nooit gebruikt in een officiële wedstrijd. Gelukkig is hij er nu wel bij.  Deze reeks is een lust voor het oog en roept herinneringen op aan een periode die nooit meer geëvenaard zal kunnen worden. De meeste van deze wagens rijden ook nog in hun originele uitvoering en indien mogelijk ook met hun origineel startnummer. De overwinning was voor de Alfa 155ti waar Christian Danner in 1996 mee deelnam aan het DTM. Deze werd gevolgd door de ex Juan Pablo Montoya Mercedes C van het zelfde jaar. Derde werd een iets ouder Mercedes C model van de enige vrouwelijke DTM winnaar Ellen Lohr. Op deze wedstrijd komen wij later nog terug in een uitgebreider verslag.

In de Formula 1 Historic wedstrijd waren de overwinningen voor de Williams FW 07 van Michael Lyons en de Tyrrell 012 van Martin Stretton. Onze landgenoot Loic Deman eindigde met zijn Tyrrell 010 tweemaal tweede en was hiermee algemeen winnaar van het weekend. Bij de sportscars waren de kleine Lola’s T292 en T 290 met een 2 liter motor  van Martin Stretton en Michaels Gars te snel voor hun merkgenoten van het type T 70 voorzien van een grote Chevrolet motor. Ster van deze reeks was de Porsche 917 Martini van de Fransman Claudio Roddaro die ons een vol uur van dit meesterwerk liet genieten. De 917 was achteraan gestart en slalomde door het ganse veld alsof dit de normaalste zaak van de wereld was. Hij trakteerde ons zelf op een spin vlak voor onze neus en zorgde later voor een rode vlag situatie bij een uitwijkmaneuver om een gespinde tegenstander niet te raken. Hierdoor werd de rijbaan geblokkeerd en moest de wedstrijd even worden stilgelegd. Dit deerde de Fransman echter niet en weer begon hij aan een inhaalrace om ten slotte als zesde te worden afgevlagd. Even waanden we ons op de 24 uren van Daytona in 1971 waar deze wagen met nummer 4 aan de start verscheen. Nog een bewijs van de slogan “Racing Pur Erleben”. Want zeg nou zelf: Waar zie je nog een wedstrijd die één duurt en waar een 917 de ganse tijd in mee rijdt?  Zelfs voor ons was dit de eerste keer.

Bij de Historic Grand Prix Cars verschenen er zo waar 4 stuks van de Maserati 250 F aan de start, maar ze moesten wel de kleine Lotus van de Spanjaard Joaquin Folch laten voorgaan. Maserati kon wel zegevieren in de klasse GT wagens tot 1961. In een wedstrijd die op zaterdag bij valavond werd gereden en waarbij de start in een ware ouderwetse Le Mans stijl werd gegeven kwam de Tipo 63 birdcage met 3 voudig Le Mans winnaar Marco Werner als eerste over de finish. Punten voor de sfeer: 10 op 10. De tweede plaats was voor onze Wheels & Things Maserati Birdcage Tipo 61 waar onze Go Pro op heeft meegereden tijdens de wedstrijd op Spa Classic. U kan dit bekijken via deze link.

In de paddock vonden we enkele zeer leuke teamtransporters. De meest imposante was toch wel deze van het Bizzarrini team. Op de open vrachtwagen prijkten twee prachtige race exemplaren. Alsof dit nog niet genoeg was stond er ook nog een derde geparkeerd naast de transporter.

Traditiegetrouw was ook Porsche dit jaar weer met een gigantische stand aanwezig in de Mercedes Arena. Jammer genoeg hadden ze enkel aandacht voor de 40 jaar viering van hun type 928. Porsche heeft zo’n gigantische collectie met klassieke racewagens en dan brengen ze er geen enkele mee. Spijtig. Een merk dat we niet meer terugvonden was Opel. De mooie stand waar we al enkele jaren aan gewoon waren was niet meer aanwezig.

We maakten ook kennis met Porsche verzamelaar en internetfenomeen Magnus Walker. Je denkt, als je hem ziet op het eerste zicht niet direct aan een doorsnee Porsche klant. Deze kruising tussen Herman Brusselmans en een lid van ZZ Top komt op het eerste zicht wel wat raar over maar zoals het dikwijls is bij een eerste indruk, was dit volledig fout. Deze aimabele man stond iedereen te woord, deelde handtekeningen uit aan de lopende band en het aantal gemaakte selfies waren gewoonweg niet te tellen.

Ondertussen vonden er ook races plaats met Formule 3 en Formule Junior Luriani wagens, maar het weekend werd afgesloten met een wedstrijd zoals de Duitsers het graag noemen: met grote kanonnen. Hiermee bedoelen ze wagens uit het DRM kampioenschap uit de jaren 70. Het startveld is bijna volledig met Duitse merken. BMW en Porsche zorgen met de BMW M1’s en Porsche 911 voor het grootste deel van het startveld. De 911 zie je zowel in zijn basisvorm alsook de latere Carrera, 934 turbo’s en 935 turbo versies. Ook de BMW 3.0 CSL batmobiel ontbreekt niet. Verdere aanvulling is er van Ford met Capri’s en Escort modellen. Het overgrote deel is ook nog steeds in zijn origineel kleur en sponsoruitvoering. De wedstrijd werd lang aangevoerd door de Jägermeister Porsche 935K3 Kremer die werd gevolgd door een hele meute BMW M1’s maar door verschillende aanrijdingen werd het deelnemersveld flink uitgedund en ging de overwinning naar een Porsche 934 turbo die net voor de ex-Klaus Ludwig Ford Capri Zakspeed turbo kon blijven en een BMW M1 Procar. Een prachtige wedstrijd met mooie wagens. Enkel jammer dat een groot deel hiervan de strijd met koetswerkschade moest verlaten. Ons hart bloedt als we dit zien.

Hiermee was er ook een einde gekomen aan deze 45e editie van de OGP en zullen we weer een jaartje moeten wachten. Wie ooit deze prachtige machines live aan het werk heeft gezien moet hier naar komen kijken. Het is bijna net zoals 30 jaar geleden. Je voelt je ook direct een stuk jonger en daar kunnen we enkel maar van dromen. Door het bijwonen van organisaties zoals deze komt je droom voor een gedeelte toch een klein beetje uit.

 

Tot volgend jaar.

Verslag & foto’s: Joris De Cock.