Reeks 12 van het Festival of Speed 2016 herdacht dat het 40 jaar geleden was dat James Hunt het WK Formule 1 van 1976 won in een Mclaren M23 na één van de spannendste en meest bewogen jaren uit de F1 geschiedenis.

Zijn duel met Niki Lauda was ook één van de meest heroïsche. Het tragische ongeval van Lauda op de Nürburgring, zijn bijna dood ervaring en zijn comeback na 6 weken hebben hier zeker aan bijgedragen. Hunt won het WK in de laatste wedstrijd, de GP van Japan op het circuit van Mount Fuji. Deze wedstrijd werd onder apocalyptische omstandigheden gereden door als derde te eindigen nadat Lauda na 2 ronden was gestopt omdat hij het onverantwoord vond om verder te rijden. Hunt won in 1976 zes GP’s ( Spanje – Frankrijk – Duitsland – Nederland – Canada en USA ). Dit was een heel goed resultaat want het originele ontwerp van de M23 van Gordon Coppuck dateerde al van 1973 en was aan zijn vierde seizoen toe en had in 1974 al een wereldtitel in de F1 behaald met Emerson Fittipaldi.

De meest bekende wagens van James Hunt zijn natuurlijk de Mclaren’s en de Hesketh’s, maar in Goodwood hadden ze er nog een tiental andere samen gebracht. Zijn zonen Freddy en Tom waren ook van de partij en zij namen het stuur van de  Mclaren M23 Cosworth.

De reeks omvatte zelfs twee privé wagens van James. Een gele Porsche 911 3.0 RS die hij in 1974 als bonus had ontvangen van Lord Hesketh, deze werd door hem dagelijks gebruikt in 74/75/76 . De tweede was een zeer originele Austin A35 Countryman van 1959, door hem gebruikt toen hij in de jaren 80 in Wimbledon woonde. Deze stond naast de rode loper in de TAG Heuer drivers club naast de Honda NSX van Ayrton Senna en de Ford Mustang van Steve Mcqueen. De uitspraak op zijn foto typeerde James.

Bij de racewagens troffen we volgende juweeltjes aan:

Lotus Ford 59 Formule 3  fabriekswagen waar hij in 1970 en 1971 vier wedstrijden mee won.

March 712 M Formule 2 van 1972. Dit was de start van de samenwerking met Lord Hesketh.

Surtees TS 9B Formule 1 van 1973. Deze Surtees werd door Lord Hesketh gehuurd om er de ‘race of  champions’ mee te rijden in Brands Hatch ( wedstrijd buiten het F1 kampioenschap ) met als resultaat een derde plaats. De lord was zo blij dat hij prompt bij March een 731 Formule 1 bestelde. Deze wagen was ook aanwezig op de TAG Heuer stand.

Hesketh 308 B en C Formule 1 van 1975 en 1976. De B versie was de winnende wagen van de Grote Prijs van Nederland in 1975. Na een spannend duel met toen al Niki Lauda zijn eerste en enige Grand Prix voor het team van Lord Hesketh. Bij de C versie was de grote airbox al weg. Deze zouden toch verboden worden vanaf de GP van Spanje in 1976. Na een debuut in Monza met een vijfde plaats werd het seizoen afgesloten in de USA in Watkins Glen met een vierde plaats. Dit zou ook de laatste wedstrijd worden van Hunt bij Hesketh want de lord zijn fortuin was ondertussen zo geslonken dat hij in het tussenseizoen besliste om te stoppen met de financiering van zijn team. Er zouden later nog wel Hesketh’s in de F1 opduiken maar die werden gefinancierd door Sponsors. James Hunt zat zonder stuur. Gelukkig voor hem besliste Emerson Fittipaldi om van Mclaren te wisselen naar het Braziliaanse team Copersucar van zijn broer Wilson. Bij Mclaren zat men plots zonder nummer 1 piloot en kwam men uiteindelijk bij Hunt terecht.

Mclaren M23 ( 1976-1977 ) en M26 ( 1977-1978 ) Formule 1.  Hunt debuteerde in de GP van Brazilië met de M23 met hoge airbox vanop de pole position. Dit was meteen de start het spannende 1976 seizoen dat hij als wereldkampioen zou afsluiten. De Mclaren M26 debuteerde in 1977 en zou met Hunt drie overwinningen behalen. Hunt zou ook in 1978 bij Mclaren blijven maar zonder zeges te behalen. Lotus was toen heer en meester in de F1 met hun fameuze 79 met grondeffect. Eind 1978 zou hij  Mclaren verlaten voor Wolf.

Wolf WR 7 – 1979 – Formule 1.   Na het vertrek van Jody Schekter naar Ferrari had men bij het team van oliemagnaat Walter Wolf een nieuwe piloot nodig. Men koos voor James Hunt. Na een matig jaar in 1978 had James wel nood aan een nieuwe uitdaging. Jammer genoeg was de Wolf toen niet echt een topwagen en goede resultaten bleven uit. Gedemotiveerd besloot Hunt na de GP van Monaco om te stoppen met zijn racecarrière.  Kort daarna werd hij bij de BBC aangenomen als co-commentator om F1 wedstrijden samen met Murray Walker te verslaan. Dit duo bracht magische verslaggeving van de wedstrijden. Hunt heeft dit gedaan tot de GP van Canada in 1993. Twee dagen hierna zou hij overlijden ten gevolge van hartaanval op 45 jarige leeftijd. Men zei altijd dat Hunt met zijn turbulente leven “dubbel” had geleefd.

Naast zijn wedstrijden in de Formule 1 kwam James ook in actie in andere reeksen. Alhoewel dit niet veel gebeurde, waren de resultaten toch wel behoorlijk goed. In die tijd konden de F1 piloten nog wat bijverdienen door in bv toerwagen of sportwagenwedstrijden te starten. Bij deze categorie horen volgende wagens:

Chevrolet Camaro Z28 : Hunt startte in 1973 met deze Camaro in de ronde van Groot Britanië. Hij won deze samen met Autosport uitgever Robert Fearnall.

BMW 3.0 CSL Alpina : In het zelfde jaar nam hij ook deel aan twee wedstrijden voor het Europees Kampioenschap voor toerwagens. Na het tragisch ongeval in de 24u van Spa met de Jägermeister BMW CSL en het overlijden van Hans Peter Joïsten werd Hunt ingehuurd door Alpina om samen met Brian Muir de wedstrijd in Zandvoort te rijden met een tweede plaats als resultaat. Bij Alpina was men heel tevreden en de volgende wedstrijd mocht hij samen met Jacky Ickx afwerken op het circuit van Paul Ricard in Zuid-Frankrijk. Opnieuw was een tweede plaats het resultaat. Deze keer was er wel een nieuwe Jägermeister versie ter beschikking. Het was ook deze wagen die we in Goodwood zagen.

Eagle Chevrolet 755 : Een uitstapje naar de USA was er in 1974 waar hij met deze Eagle F5000 op Laguna Seca mocht rijden. In deze wedstrijd met alle Amerikaanse vedetten vertrok hij vanop P3 om in de wedstrijd Mario Andretti voorbij te gaan en als tweede te eindigen na Brian Redman.

Mirage GR7 : Tijdens de 1000 km van de Nürburgring behaalde Hunt samen met Derek Bell de vierde plaats met deze Gulf Mirage op de oude Nordschleife.  Het was trouwens zijn toenmalige co-piloot die deze wagen bestuurde op de hill-climb.

Op de Mclaren stand troffen we een kast aan waarin een originele helm van Hunt was tentoongesteld  en op de Tag Heuer stand zagen we een originele raceoverall en helm gepresenteerd op een pop.

Dat James Hunt nog niet is vergeten in Engeland bleek twee weken na het FOS tijdens de GP van Engeland in Silverstone. Een deel van deze prachtige wagens stond er opnieuw tentoon gesteld.

Artikel: Joris De Cock
Foto’s: Patrick Verheeken, Joris De Cock