De Spa Zes uren wedstrijd voor classic auto’s is elk jaar een topper op de Belgische autosportkalender. Het mag zeker meedoen voor de trofee van de beste autosportwedstrijd in België.

Jammer genoeg wordt er zo nog geen trofee uitgereikt. En voor alle duidelijkheid: we behandelen hier de wedstrijd en niet het totaalevenement want die dragen beide de zelfde naam.

Klassieke autosport zit nog altijd in een stijgende beweging en na de covid jaren zit ook deze wedstrijd terug op zijn normaal elan. We hadden het al direct gezien in augustus toen de deelnemerslijst verscheen: dit gaat een memorabele wedstrijd worden met een volledig uitverkocht startveld en zelfs een reservelijst met extra kandidaten.

De vedetten zijn natuurlijk in eerste plaats de auto’s zelf: GT’s en toerenwagens tot 1965. En het contrast kon dit jaar niet groter zijn met vooraan de bijna onklopbare Ford GT40’s en helemaal achteraan een minuscule Fiat Abarth 1000.

Ford leverde de meeste wagens: naast de 15 GT40’s waren er ook 9 exemplaren van de Mustang present. Van deze 9 waren er enkele Shelby 350 GT’s. Daar bovenop waren er nog 3 Falcon’s en zelfs een Galaxie van het type “zeilboot”.

De concurrentie komt vooral van Jaguar en de Shelby Cobra’s met hun E-Types en Cobra coupés en roadsters.

Ook Aston Martin staat aan de start met twee stuks van hun DB4. Eén in de coupé versie en de tweede is de fameuze DB4 GT “DP 214”.  De kleine Lotus Elan’s zijn ook elk jaar op post en verder vinden we nog exoten zoals een Marcos, Ginetta en enkele TVR’s.  De klassieke MG’s en Austin Healy’s vervolledigen het veld.

En een wedstrijd zonder een Porsche 911 is bijna ondenkbaar. En zo rijden er ook een aantal mee want de alleroudste 911 modellen krijgen toegaan tot deze Zes Uren van Spa.

En er waren nog vedetten dit jaar. Naast de auto’s mochten we toch ook een aantal héél bekende piloten begroeten. Topinschrijving was ongetwijfeld de Ford GT nr 32 waarin drievoudig Indy 500 winnaar Dario Franchitti het stuur deelde met zijn broer Marino ( Sebring winnaar ) en zeven keer Nascar kampioen Jimmie Johnson. Deze laatste is na een bezoek, vorig jaar, aan de Goodwood Revival helemaal in de ban van klassieke autosport. Hij stond enkele weken terug opnieuw aan de start in Goodwood en komt er zelfs nu speciaal voor naar Spa. En wie denkt dat Nascar piloten enkel rondjes op ovalen kunnen draaien heeft het hier bij het verkeerde einde. Johnson kan héél goed aan een stuur draaien en overweg met klassieke racewagens.

Maar dit zijn niet de enige vedetten. Aan het stuur van een Jaguar E Type zit, vijfvoudig Le Mans winnaar, Emanuelle Pirro die hij deelt Katarina Kyvalova.

Enkele weken na zijn overwinning in de RAC Tourist Trophy op Goodwood staat ook drievoudig WTCC wereldkampioen Andy Priaulx aan de start. Hij deelt het stuur van de Ford GT nr 14 met drievoudig BTCC kampioen Gordon Sheddon en Miles Griffth.

Audi fabriekspiloot, en tweevoudig winnaar van de 24 uren van de Nürburgring, Frank Stippler, deelt de Cobra nr 65 met Alexander Kolb.

Uit het BTCC kampioenschap vinden we zowel huidige als ex- rijders met Rory Butcher, Sam Tordoff en Andrew Jordan en met Alex Brundle ( zoon van ) en Nicolas Minassian zijn er ex Formule 3000 en WEC rijders.

En onze Vanina Ickx zit opnieuw aan het stuur van de Ford Falcon nr 100 samen met Manfredo Rossi di Montelera en Bernd Georgi.

Naast deze bekende “hoofden” zijn er vanzelfsprekend de vaste waarden uit de  klassieke wedstrijd wereld. Vader en zoon Hart verdedigen hun titel van vorig jaar en verder vinden onder meer: Hancock, Meins, Pastorelli, Lynn, Hall, Halusa, Bryant, Cottingham, Lyons, Hadfield, Minshaw, O’ Connell, Kubota, Stretton, Gaye en Ward.  Namen die regelmatig terugkomen in verschillende klassieke evenementen en die allemaal zijn overgekomen voor deze wedstrijd.

Onder de deelnemers toch ook vrij veel lokale Belgische deelnemers en zelfs enkele Japanners. Uit Nederland kwam Adrian Van Hooydonk, de topman van de designafdeling van BMW. Adrian zat wel een het stuur van een Ford Mustang.

De kwalificaties voor de wedstrijd vonden plaats op vrijdag bij valavond in echte Spa omstandigheden. In de loop van de namiddag was het beginnen regenen. Op bepaalde momenten viel het water met bakken uit de hemel. En ook de kwalificatie van de Zes Uren ontsnapte niet aan het Spa water.

In dit waterballet is de Ford GT van Graaf Oeynhausen, die het stuur deelt met Nico Verdonck, de snelste. Ze rijden zelfs iets meer dan twee seconden sneller dan hun collega’s Bryant en Cottingham. Ditting en Hancock worden derde op meer dan 3 seconden voor vader en zoon Hart die bijna vijf seconden meer over een rondje Spa doen. De eerste acht plaatsen zijn allen voor rijders met een Ford GT.  De Jaguar van Minshaw en Keen komt, misschien wat onverwacht, het Ford feestje wat verstoren met plaats 8.

De natte omstandigheden van deze kwalificatie zorgden uiteraard voor vele incidenten en onderbrekingen.

Helemaal achteraan vinden we, en dit letterlijk, de grootste en kleinste auto van de wedstrijd. Een gigantische Ford Galaxie en een Fiat 1000 TC stonden gezamenlijk op de laatste startrij.

De regen is op zaterdag verdwenen en het is een mooie en zonnige dag voor het 30 jarig jubileum van deze 6 uren wedstrijd. Onder een mooi nazomerzonnetje nemen meer dan 90 deelnemers, net voor 16u, de start van de wedstrijd. En 90 deelnemers dat is zelfs voor het circuit een Spa-Francorchamps een serieuze meute.

De Ford GT van Oeyhausen is het snelste weg en kan, nog voor hij de Raidillon opstormt, meteen een gat slagen met de rest van het veld die met elkaar in gevecht zijn. Na één ronde wedstrijd beschikt de  Ford nr 30 zelfs al over een fikse voorsprong. De Fordrijder realiseert zelfs, na zijn vijfde doorkomst, de snelste ronde van de wedstrijd.

Langzaam kunnen de andere Ford GT’s de kloof dichten en na een half uur wedstrijd krijgen we zelfs een nieuwe leider met de nr. 14 van Priaulx, Shedden en Griffith. Maar het blijft spannend en enkele minuten later is de orde opnieuw hersteld en na één uur wedstrijd is het Oeynhausen die de kop heeft met 4 seconden voorsprong op Priaulx. Ondertussen is de situatie weer zoals vroeger en vinden we 14 Ford GT’s op de eerste 14 plaatsen. Het vedetteteam met de Franchitti’s en Johnson toert rond op P5 met slechts 13 seconden achterstand op de leider.

Na een uur koers beginnen uiteraard de tankbeurten. En in de Zes Uren gebeurt dit aan een normaal tankstation in de paddock. Hierover kan u alles lezen in ons artikel van 2021.   

En hiervoor moet je ofwel over een héél goeie strateeg beschikken of héél véél geluk hebben. Want met 90 auto’s op de baan en twee benzinepompen kunnen er wel eens lange wachtrijen staan.

Door deze tank- en pitstops zijn er nogal wat schommelingen in het klassement maar de verschillen vooraan blijven wel klein. Zo komen voormalige winnaars Bryant en Cottingham  opzetten en zij rijden na twee uur koers aan de leiding met 1,3 sec voorsprong op Oeynhausen en Verdonck.

De gebroeders Franchitti en Johnsson draaien ook continu mee vooraan in het klassement. Voor de overwinning zal het misschien moeilijk worden maar een podiumplaats is zeker mogelijk. Wel komt er al redelijk vroeg in de wedstrijd wat rook uit de uitlaat van de Ford GT40. Vooraan blijven de Fords nog wel domineren maar de leider in de koers moet wel de handdoek gooien. Bryant en Cottingham verdwijnen met technische problemen.

Half wedstrijd toeren er nog zes Ford GT’s  vooraan rond. Op plaatsen zeven en acht verschijnen er wel al twee Lotus Elan’s die wel tien à 15 seconden per ronde langzamer rijden maar door hun regelmaat wel opklimmen in het klassement.

Voormalige winnaars, vader en zoon Hart, verdwijnen ook uit de koers. Hun GT is dit jaar niet echt in vorm met een motor die regelmatig sputtert.

Het circuit van Spa-Francorchamps zorgt voor een prachtig decor. In deze na zomerperiode rijden de mooiste GT wagens uit de jaren 60 bij valavond op één van de mooiste circuits van de wereld. Dit zorgt voor véél mooie momenten en een héél leuke sfeer.

Maar langzaam aan verdwijnt de nazomer zon en beginnen de deelnemers aan de laatste uren van de wedstrijd op een donker circuit. Vooraan vechten nog altijd de Fords van Priaulx, Verdonck en Johnson voor het podium. Deze laatste verliest daarna wel een aantal plaatsen door technische problemen. Wat is er toch met de Fords aan de hand dit jaar? Misschien zijn de toch nog vrij hoge temperaturen het probleem?

Met één uur te gaan komt zelfs de Lotus Elan van de ex BTCC rijders Jordan en Tordoff piepen op de derde plaats. En dit met slechts één ronde achterstand! En het wordt nog beter want de Ford van Verdonck en Oeyhausen moet met remproblemen het tempo verlagen en de Lotus komt zowaar op P2 terecht.

De GT van Priaulx, Shedden en Griffths kent geen problemen en wordt verdiend winnaar van deze jubileumwedstrijd van de Spa Zes Uren. En een drievoudige wereldkampioen staat toch wel héél mooi op de erelijst van de Zes Uren van Spa! De Elan van Jordan/Tordoff en Dorlin zorgt voor de grootste verrassing door tweede te eindigen. Een prachtprestatie voor deze kleine Lotus tegen toch wel héél véél “dikkere” en sterkere auto’s. In de allerlaatste ronde kan de Ford GT van Wood/Nuthall en Lyons nog voorbij deze van Verdonck en Oeynhausen die bijna zonder remmen over de finish komt. Het vedetten trio met de broers Franchitti en Johnsons tikt af op P7 met drie ronden achterstand. Toch een mooie prestatie voor “debutanten” en een auto die misschien niet echt top was.

In de toerenwagenklasse is het wel al Ford wat de klok slaat en is het volledige podium voor auto’s uit Detroit. De Mustang van Meeuwissen/Meeuwissen wint voor de Falcon van Ickx/Georgi en Rossi di Montelera.

En het kleine Fiatje Abarth wint ook zijn klasse. Niet echt moeilijk want er was maar één deelnemer in deze reeks maar de gebroeders Tessaro eindigen in het algemene klassement toch op een mooie zevenenvijftigste plaats op de meer dan 90 deelnemers en zelfs negen plaatsen voor zijn kameraden met hun gigantische Ford Galaxie.

De Zes Uren van Spa was ook de laatste wedstrijd van het door Roadbook georganiseerde weekend waarin het wedstrijdgedeelte deze keer op zaterdagavond werd afgehandeld.

En een wedstrijd met GT’s uit de jaren 60 blijft een unieke beleving. De mooie modellen van toen die dan nog voor een geluid zorgen dat je vandaag bijna niet meer hoort en dan nog eens dwars door de meeste bochten schuiven……..  het blijft een unieke ervaring. Ook de duur van de wedstrijd zorgt voor extra uitdagingen voor de machines en piloten. En wie dit nog nooit heeft gezien moet dat volgend jaar zeker eens uitproberen. Reserveer alvast het laatste weekend van september in uw agenda!

Het algemene verslag over het Spa-Six Hours weekend kan je hier terugvinden.