Goodwood Revival 2016 “The Future is Classic”

by Patrick Verheeken on 25/09/2016

De negentiende versie van de Goodwood Revival vond plaats van 9 tem 11 september nabij Chichester in west Sussex op het Goodwood circuit. Voor ons zou het de tweede keer zijn dat we dit uiterst speciale event meebeleven. Dat is echt het juiste woord “beleven” want zodra je het domein opwandelt wordt je helemaal ondergedompeld in de sfeer van de jaren vijftig, zestig.

Het Credit Suisse Historic Racing Forum vond ook dit jaar terug plaats en wij waren erbij natuurlijk. Het thema dit jaar was Closed Cockpit versus Single Seaters en het zou een hele taak zijn voor moderator Henry Hope Frost om de heren bij het thema te houden… Dat het een geanimeerd uurtje zou worden wisten we op voorhand met beroemdheden als Sir Stirling Moss, Derek Bell, Dario Franchitti, Alain de Cadenet, Jochen Mass en David Brabham. Mij viel het bvb op dat er even gepeild werd naar de reacties over het feit dat zij echt nog gaan racen zijn omdat het dat was wat ze wilden doen en niet iets dat door pa en ma werd opgedrongen. Uiteraard is het niet per definitie verkeerd dat kinderen in een richting worden geholpen om een reeds aanwezig talent te stimuleren maar soms loopt dit ook wel eens verkeerd omdat de passie er niet is. Zo kwam,het bvb te pas dat Sir Stirling Moss indertijd zelf zijn Maserati 250F moest kopen om zijn talent te tonen aan de toenmalige Mercedes baas. Waarop hij antwoord gaf dat je toen met een auto en een paar mechaniekers genoeg had, nu heb je bij een auto al snel een team van 100 mensen nodig om de boel rijdend te krijgen. De toenmalige auto’s werden soms ook uitgeleend aan collega coureurs om op die manier wat geld terug te verdienen.

David Brabham kwam ook wel met een herkenbaar verhaal, zo vertelde hij dat hij zichzelf er op betrapt dat hij tijdens de huidige F1 races meer met zijn gsm bezig was dan naar de race aan te kijken. Er zit volgens hem gewoon geen spanning meer in, waarop Alain de Cadenet reageerde met deze quote “waarom denk je dat er 150000 mensen naar de Goodwood Revival komen”. En hoe je het ook draait of keert, hij heeft gelijk! Hier op het Goodwood circuit is de spanning te snijden, hoor je de motoren huilen en wordt het verschil gemaakt door de piloot en zijn mechaniekers. En nog een belangrijk punt dat werd aangehaald is de toegankelijkheid van het event. De piloten lopen gewoon rond tussen de toeschouwers en zijn hierdoor ook erg gemakkelijk aanspreekbaar. Het is hier eigenlijk genieten voor alle partijen.

Vrijdag was een bewolkte maar overwegend droge dag en na een vlotte rit waren we reeds om 11u00 ter plaatse waar we net nog een stukje van de Road to Wembley meepikten. Ja hoor we hadden genoeg gezien om het op de lijst te zetten voor de volgende dagen. Gedurende de hele Revival kwamen er trouwens geregeld items naar boven die iedereen herinnerde aan het voetbalseizoen van 1966.

De eerste official practice van de St Mary’s Trophy gaf direct aan dat deze op het eerste zicht grappige autootjes echt wel op het scherp van de snee gingen racen. Er waren redelijk wat beroemde piloten die hieraan deelnamen zoals David Coulthard, David Brabham, Jean Alesi, Rowan Atkinson enz… De St Mary’s Trophy werd zowel op zaterdag als op zondag gereden en starte met 30 deelnemers. De Austin A35 waren allen tussen de 57 en 62 jaar oud maar leken zo uit de showroom te komen. Zowat iedere bocht werd al driftend genomen, Andrew Jordan was de winnaar op zaterdag en Paul Dorlin kaapte de beker weg op zondag. Rowan Atkinson blijkt toch een betere komiek te zijn dan een piloot.

Aangezien we F1 liefhebbers zijn wilden we de High Speed demonstration met 3-liter Formule 1 auto’s ook niet missen. Terug echt F1 geluid in plaats van die stofzuigers die ze nu Formule 1 auto’s noemen. In 1966 was namelijk beslist dat de toenmalige cilinderinhoud van 1,5 liter mocht worden verdubbeld naar 3 liter. Dit gaf de F1 auto’s terug vleugels en door deze “return to power” actie werd de F1 terug dominant in de motorsport.

Om 16u00 was er een tribute voor Sir Jack Brabham, als je de hoeveelheid auto’s zag dan snap je pas welke invloed deze man heeft gehad op de autosport. Op 22 jarige leeftijd is hij beginnen racen en al snel werd hij in Europa uitgenodigd om met een Cooper te rijden. In 1958 won hij hiermee ook het F2 kampioenschap. In 1966 nu precies 50 jaar geleden won Sir Jack Brabham als enige ooit het F1 kampioenschap rijdende met een auto die hijzelf had gebouwd. Jack Brabham is blijven racen tot 1970 waarna hij terug naar Australië is gaan wonen.

Een paar cijfers horen er eigenlijk ook wel bij want die zijn zeker indrukwekkend te noemen. De Revival was met 148000 bezoekers volledig uitverkocht. Maar liefst 95% van de bezoekers komt in aangepaste kleding voor het event, dit is wereldwijd echt uitzonderlijk te noemen. 173.115.000 euro is ongeveer de waarde van de auto’s die starten in de RAC TT Trophy. Hierboven een foto van de jaarlijkse toespraak van Lord March op zondagmiddag.

Op zaterdag had ik full track acces, ideaal dus om foto’s te nemen. Ware het niet dat het de hele dag heeft geregend. Ik durf gerust te stellen dat ik nooit eerder zo nat ben geweest als die dag, langs de andere kant levert het wel een ander soort foto’s op. Het spektakelgehalte lag zeer hoog want met deze hoeveelheden neerslag lag het circuit er spekglad bij. Hierdoor was het voor de meeste piloten echter hard werken om hun auto’s op de baan te houden, wetende dat er geen elektronische hulpmiddelen op hun wagens zitten.

Ook dit jaar waren er weerom een aantal vliegdemonstraties te bewonderen. Echter opvallend minder dan vorig jaar. Dit neemt niet weg dat de flyby van de nog enige Britse Lancaster geflankeerd door twee Spitfires veel bewondering oogsten. Ook de enige nog vliegende Bristol Blenheim en een Hawker Hurricane trokken de aandacht. Op de grond is er trouwens ook steeds een groot aantal vliegtuigen te bewonderen, echte pareltjes zitten ertussen.

Voor zij die ons verslag van het Goodwood Festival of Speed hebben gelezen (u vindt hier de link) zal het opvallen dat deze beide events compleet verschillend zijn. Zo bestrijkt de Goodwood Revival een veel kleinere periode in de geschiedenis en wordt er buiten de auto’s ook veel aandacht besteed aan alles wat er rond leeft. Dit maakt dat de Revival zijn unieke sfeer heeft. Wij doen ons best om de sfeer over te brengen aan de hand van onze foto’s maar als je ooit de kans hebt moet je echt zelf eens naar hier komen want dit is gewoon onbeschrijfelijk.

Tijdens de regen op zaterdag zijn we ook een kijkje gaan nemen bij Bonhams waar de veiling net was gestart. Het gaf ons een beetje inzicht hoe dit er aan toe ging. Zo wordt er geboden vanuit de zaal, via de telefoon maar ook online. Het viel ook op dat het tempo behoorlijk hoog lag dus veel tijd om na te denken over je volgende bod is er niet echt. De ster van de veiling was een Porsche 1,5-liter Typ 550/1500 Rennsport die met een bedrag van 4,6 miljoen Pond een nieuw wereldrecord zette voor een Porsche van dit type.

Zowel op zaterdag als op zondag wordt de Settrington Cup gereden en dit met de Austin J40 pedal car. Deze pedal auto’s werden gebruikt tussen 1949 en 1971 en beleven hier weerom hoogdagen. Als je trouwens de gedrevenheid en vechtlust van de jonge piloten ziet dan denk ik dat we kunnen stellen dat er nog toekomst zit in de autosport. Het startveld telde maar liefst 47 deelnemers en de winst ging naar Catherine Collins, dochter van Ben Collins (de vroegere Stig in Top Gear). De appel valt duidelijk niet ver van de boom want vorig jaar ging zijn zoontje met de winst lopen.

De tiende race van het weekeind was de Richmond Trophy, Joris vroeg me eens na te denken welke auto ik eigenlijk het mooiste vond van alles wat we dit weekeind hadden gezien. Een moeilijke vraag waar ik ook niet direct een antwoord op kon geven. Eigenlijk vind ik dat er meerdere auto’s die titel verdienen dus ik ga me niet vastpinnen op één bepaald model of type. Welke echter voor mij wel hoog op de lijst staan zijn de auto’s zoals de Maserati 250F of de Ferrari 555 Super Squalo en de Lancia D50. Al deze auto’s hebben naar mijn gevoel een prachtige lijn en zijn technisch zo knap gemaakt dat ik niet anders kan dan ze mooi te vinden. Van de Maserati 250F zijn er ooit slechts 26 stuks gebouwd, van de Lancia slechts 6 en van de Ferrari 555 Super Squalo zijn er maar 4 gebouwd. Stuk voor stuk dus erg zeldzame en unieke race machines. En gek genoeg is dat precies want ze 60 jaar na hun glorie periode opnieuw doen, racen! En niet zomaar toertjes draaien hoor, neen echt racen op het scherp van de snee met alle risico’s die erbij horen. Zo zie je hierboven de Lancia D50 bijna het decor ingaan. De piloot wist dankzij stuurmanskunst de auto te redden maar ik denk toch dat hij het even benauwd moet hebben gehad.